Sanctus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Sanctus''' (łac. ''święty'') – śpiew w części drugiej [[liturgia|liturgii]] łacińskiej [[msza wiernych|mszy wiernych]], wykonywany po [[prefacja|prefacji]].
 
: [[łacina|łac.]] ''Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus, Deus Sabaoth. Pleni sunt caeli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis.''
: [[Język polski|pl.]] ''Święty, Święty, Święty Pan, [[Bóg]] Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały twojejTwojej. [[Hosanna]] na wysokości.''
 
Tekst nawiązuje do Iz 6,3.
 
Obecnie w [[Msza|liturgii eucharystycznej]] ''Sanctus'' łączy się z ''[[Benedictus]] i śpiewa również po [[prefacja|prefacji]] jako tzw. Święty. Jest to jedna z [[aklamacja (liturgia)|aklamacji]] w liturgii rzymskokatolickiej.'':
: łac. ''Benedictus, qui venit in nomine Domini.''
: pl. ''Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.''
 
po czym powtarza się: ''Hosanna na wysokości.''
 
Całość śpiewa po [[prefacja|prefacji]] jako tzw. Święty. Jest to jedna z [[aklamacja (liturgia)|aklamacji]] w liturgii rzymskokatolickiej.
 
Trzykrotne powtórzenie swój początek ma w księdze Izajasza, gdyż w kulturze semickiej nie ma stopniowania, ale też jest to nawiązanie do Trójcy Świętej.