Tao-Klardżeti: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m poprawa linków
Linia 97:
Za panowania Dawida III (961-1001) Tao-Klardżeti stało się najpotężniejszym państwem na [[Kaukaz Południowy|Kaukazie Południowym]]. Król ten zdołał wykorzystać wewnętrzne konflikty w Bizancjum. Wsparł cesarza [[Bazyli II Bułgarobójca|Bazylego II]] przy tłumieniu powstania [[Bardas Skleros|Bardasa Sklerosa]], za co otrzymał w dożywocie tereny przygraniczne, do jeziora Wan<ref name="bar40"/>.
 
Nie mając męskich potomków, Dawid III mianował swoim następcą tronu [[Bagrat III|Bagrata]], następcę tronu [[Kartlia|Kartlii]], a od 978 także króla [[Abchazja|Abchazji]]. Władca ten zdołał skupić w swoim ręku władzę w Tao-Klardżeti, Kartlii i Abchazji, tym samym kontrolując najważniejsze ziemie gruzińskie<ref name="bar40"/>. Następca Bagrata III, [[Jerzy I (król Gruzji)|Jerzy I]], bez powodzenia bronił terytoriów Tao-Klardżeti przed Bizancjum. Cesarz Bazyli II, obawiając się wzrostu znaczenia zjednoczonej Gruzji, rozpoczął z nią w 1021 wojnę, pod pretekstem odzyskania ziem nadanych niegdyś w dożywocie Dawidowi III<ref name="bar40"/>. Wojna trwała nadal za panowania kolejnego króla Gruzji, [[Bagrat IV|Bagrata IV]], który zdołał zawrzeć pokój z cesarzem [[Roman III Argyros|Romanem Argyrosem]]. Kolejny cesarz, [[Konstantyn IX Monomach]], na nowo wszczął wojnę i toczył ją ze znacznym powodzeniem, tym bardziej, że przeciwko Bagratowi IV wystąpiła część gruzińskich feudałów, zaniepokojonych umacnianiem się centralnej władzy królewskiej<ref name="bar40"/>. Część Tao-Klardżeti znalazła się wskutek wojen w granicach Bizancjum<ref name="bar40"/>.
 
Część Tao-Klardżeti pozostawała w granicach zjednoczonej Gruzji do rozpadu królestwa w XV w. Znalazła się wówczas w granicach nowo powstałego księstwa [[Samcche-Saatabago]]. Ziemie te w XVI w. zostały wcielone do [[Turcja|Turcji]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Baranowski B., Baranowski K.| tytuł = Historia Gruzji |miejsce = Warszawa, Wrocław| rok = 1987| strony = 99| isbn = 8304023458}}</ref>.