Gimnastyka sportowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
Pernambuko (dyskusja | edycje) →Historia: źródła/przypisy, linki zewnętrzne |
||
Linia 13:
==Historia==
{{osobny artykuł|Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”}}▼
[[File:Compétition de gymnastique de « Sokols » à Dechy (années vingt) .jpg|thumb|300px|Członkowie [[Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”|Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół]] na pokazie gimnastycznym.]]
Początkowo gimnastyka służyła do harmonijnego rozwoju ciała i osiągania sprawności fizycznej. O systemie gimnastyki wspominają w swoich utworach autorzy starożytni tacy jak [[Homer]], [[Arystoteles]] i [[Platon]]. System ten obejmował wiele dyscyplin, które stały się później odrębnymi sportami: pływanie, wyścigi, zapasy, boksowanie, jazdę, itd. i miał zastosowanie również w ćwiczeniach wojska.
Linia 19:
W swej obecnej postaci gimnastyka rozwinęła się pierwotnie z początkiem XIX wieku w Niemczech i w [[Czechy (kraina)|rejonie Czech]]. Wprowadzono też w tym czasie termin ''artistic gymnastics'' (gimnastyka artystyczna), który miał odróżniać te swobodne style gimnastyki od gimnastyki wojskowej. Niemiecki nauczyciel [[Friedrich Ludwig Jahn]], uważany za ojca gimnastyki wynalazł wówczas kilka przyrządów gimnastycznych, w tym drążek i poręcze rownoległe, których używa się do dziś. Powstały pierwsze dwa kluby gimnastyczne Turnverein i Sokol.
Pomysłodawcą i twórcą zasad wychowania fizycznego był Szwajcar [[Johann Heinrich Pestalozzi]] ([[1746]]-[[1827]]), propagatorem w Niemczech [[Friedrich Ludwig Jahn]] (1778–1852). Uznaje się ich za ojców nowoczesnej gimnastyki. Gimnastykę jako sport wyczynowy zaczęto traktować od ok. połowy [[XIX wiek]]u i z czasem stała się dyscypliną sportową.
▲{{osobny artykuł|Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”}}
Pionierską organizacją wychowania fizycznego i [[sport]]u propagującej gimnastykę w Polsce było [[Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”]], którego pierwsze gniazdo zostało założone [[7 lutego]] 1867 we [[Lwów|Lwowie]]. <ref>130 lat Sokolstwa Polskiego. Międzynarodowa Konferencja Naukowa Kraków – Lwów 21.06-30.06.1997, red. Andrzej Łopata, Kraków 1997</ref> Członkowie towarzystwa rozpoczęli po raz pierwszy w Polsce systematyczne lekcje gimnastyczne od 1 maja 1867 roku pod kierunkiem dr [[Walenty piasecki|Walentego Piaseckiego]] - lekarza oraz absolwenta kursów gimnastycznych w [[Praga|Pradze]] i [[Drezno|Dreźnie]].<ref>Andrzej Bogusz, "Sokolstwo łódzkie 1905-1995", Łódź 1995, ISBN 8390185156, str.3.</ref>
W [[1881]] roku powstała [[Międzynarodowa Federacja Gimnastyczna]], która od tamtego czasu do dziś stanowi ciało zarządzające gimnastyką sportową na szczeblu międzynarodowym. Na początku członkami tej instytucji były tylko trzy kraje i do [[1921]] roku nazywała się Europejską Federacją Gimnastyki. Gdy w skład organizacji weszły pierwsze kraje spoza Europy została przeorganizowana do swej obecnej postaci. Gimnastyka została ujęta w programie Letnich Igrzysk Olimpijskich z [[1896]] roku ale kobietom zezwolono na start w igrzyskach dopiero od [[1928]] roku. Także mistrzostwa świata w gimnastyce, które odbywały się od 1903 roku, pozostawały do 1934 roku zawodami, w których współzawodniczyli jedynie mężczyźni. Od tamtej pory rozwijały się dwie gałęzie gimnastyki sportowej: gimnastyka sportowa mężczyzn i gimnastyka sportowa kobiet, które inaczej niż w przypadku innych sportów, znacznie się różnią od siebie z uwagi na to, że w zawodach wykorzystuje się inne przyrządy, inne techniki i zwraca się uwagę na nieco inne zagadnienia.
| |||