Chronicon Paschale: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ałiku (dyskusja | edycje)
→‎Uwagi: drobne merytoryczne
Ałiku (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 3:
''Kronika Wielkanocna'' (''Epitomé chronòn'') jest też znana pod łacińskimi tytułami ''Chronicon Paschale'', ''Chronicon Alexandrinum'', ''Chronicon Constantinopolitanum'' i ''Fasti Siculi''. Nie zachowały się żadne informacje o jej autorze. Analiza treści ''Kroniki'' prowadzi do wniosku, że był duchownym{{r|Jurewicz113}}. Kronika będąca bizantyńskim utworem o charakterze [[Kompilacja (literatura)|kompilacji]] powstała w otoczeniu [[Patriarcha Konstantynopola|Patriarchy Konstantynopola]] [[Sergiusz I (patriarcha Konstantynopola)|Sergiusza I]] za czasów cesarza [[Herakliusz (cesarz bizantyński)|Herakliusza]] (610-641){{r|NAD}}{{u|uwaga2}}. Obejmuje dzieje ówczesnego świata od Adama, protoplasty człowieka do 627 roku, na którym się urywa. W całości była doprowadzona do 629 roku{{u|uwaga3}}. W późniejszym okresie dołączono do niej wykaz cesarzy od [[Gajusz Juliusz Cezar|Cezara]] do [[Konstantyn IX Monomach|Konstantyna IX Monomacha]] (1042 rok){{r|Jurewicz113}}.
 
We wstępie autor zawarł dane dotyczące chronologii chrześcijańskiej i cyklu świąt [[Wielkanoc|wielkanocnych]], od których pochodzi łacińska nazwa kroniki{{r|Jurewicz113}}. Autor uznał stworzenie świata za początek ery rzymskiej (tym samym i [[Era bizantyńska|bizantyńskiej]]) i jako pierwszy ustalił go na 21 marca 5507 roku. Szedł w tym za [[millenaryzm|chiliastą]] [[Sekstus Juliusz Afrykański|Sekstusem Juliuszem Afrykańczykiem]] (II/III wiek), głoszącym, że świat ma istnieć 6000 lat, a ponieważ narodzenie Jezusa datował na 5500 rok, zapowiadał koniec świata w roku 500 po urodzeniu Chrystusa{{r|Jurewicz114}}.
 
Źródłem dla autora była cytowana często całymi partiami [[Biblia]]{{r|NAD}}, a także: ''Kanony'' [[Euzebiusz z Cezarei|Euzebiusza z Cezarei]], ''Kronika'' [[Jan Malalas|Jana Malalasa]], ''O miarach i ciężarach'' [[Epifaniusz z Salaminy|Epifaniusza z Salaminy]], ''Tablice Wielkanocne'', aleksandryjskie i antiocheńskie akta męczenników oraz ''Roczniki konsularne'' dotyczące okresu republiki rzymskiej{{r|Jurewicz113}}. Anonimowy autor do 532 roku oparł się głównie na ''Kronice'' Malalasa, którą, podobnie jak [[Jan z Nikiu]], miejscami przepisywał dosłownie oraz na ''Historii Kościoła'' Euzebiusza z Cezarei. Lata 532-600 potraktował pobieżnie, dokładniej opisując dopiero czasy sobie współczesne: ostatnie lata panowania cesarza [[Maurycjusz (cesarz bizantyński)|Maurycjusza]], rządy cesarza [[Fokas]]a i 17 lat sprawowania władzy przez cesarza Herakliusza. Do najciekawszych partii dzieła należy opis najazdu [[Awarowie|Awarów]] na [[Tracja|Trację]] w 617 roku i oblężenia [[Konstantynopol]]a przez zjednoczone siły Persów, Awarów i Słowian w 626 roku{{r|Jurewicz114}}.