Ivan Ljubičić: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Życie prywatne: czas przeszły, ponieważ Ljubičić zakończył już karierę
BlackBot (dyskusja | edycje)
m ZdB: James Blake --> James Blake (tenisista)
Linia 30:
}}
{| class="toccolours" align=right cellspacing=2 cellpadding=1 style="margin-left: 4px;"
|colspan=3 align=center|[[Plik:Olympic rings.svg|center|80px|]]
|- align=center
|colspan=3 align=center| [[Tenis]]
Linia 53:
Występy w gronie juniorów Ljubičić zaczął w kwietniu 1994 roku w Umagu. Pierwszy wygrany turniej w tej kategorii tenisowej Chorwata miał miejsce w maju 1996 roku we Włoszech w zawodach ''Prato International Junior Tournament''. W lipcu tego samego roku tenisista chorwacki doszedł do finału młodzieżowego [[Wimbledon 1996|Wimbledonu]], gdzie przegrał jednak decydujący o tytule pojedynek z [[Uładzimir Wałczkou|Uładzimirem Wałczkou]] 6:3, 2:6, 3:6<ref name="pers">{{cytuj stronę| url = http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Top-Players/Ivan-Ljubicic.aspx| tytuł = Ivan Ljubicic - Personal| data dostępu = 5 października 2011| autor = | opublikowany = atpworldtour.com| praca = | data = | język = en}}</ref>. Drugi triumf w cyklu juniorów Ljubičić wywalczył w grudniu na Florydzie w zawodach ''Eddie Herr International Junior Tournament'', po zwycięstwie w finale nad [[Arnaud Di Pasquale|Arnaudem Di Pasqualem]].
 
Rok 1997 był końcowym Chorwata w gronie młodzieżowców. W styczniu awansował do półfinału [[Australian Open 1997|Australian Open]], a po raz ostatni zagrał w [[French Open 1997|Roland Garrosie]], pokonany w ćwierćfinale przez [[Luis Horna|Luisa Hornę]].
 
Najwyżej w klasyfikacji rankingowej juniorów Ljubičić był na 11. miejscu wraz z zakończeniem sezonu 1996. Rozegrał w cyklu młodzieżowym łącznie 97 meczów, z których 68 wygrał<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.itftennis.com/Juniors/players/player/profile.aspx?PlayerID=10011796| tytuł = Ivan Ljubicic - Player's Details| data dostępu = 18 czerwca 2012| autor = | opublikowany = itftennis.com| praca = | data = | język = en}}</ref>.
Linia 60:
Debiut Ljubičicia w zawodowym cyklu tenisistów miał miejsce w styczniu 1997 roku podczas rozgrywek ''ITF Futures'' w Zagrzebiu. Chorwat poniósł jednak porażkę w I rundzie z [[David Prinosil|Davidem Prinosilem]]. W swoim drugim profesjonalnym starcie, podczas zawodów kategorii [[ATP Challenger Tour]] w Zagrzebiu, Ljubičić awansował do finału, w którym przegrał 1:6, 2:6 z [[Alberto Berasategui]]em. W połowie sierpnia zadebiutował w zawodach rangi ATP World Tour, w [[Citi Open|Waszyngtonie]], gdzie odpadł z [[Marzio Martelli]]m.
 
W 1998 roku Chorwat najlepsze rezultaty osiągnął podczas zawodów ATP Challenger Tour w [[Warszawa|Warszawie]] i [[Edynburg]]u, dochodząc do ćwierćfinałów oraz w tym samym sezonie, w połowie lutego, Ljubičić otrzymał powołanie do reprezentacji Chorwacji na mecz [[Puchar Davisa|Pucharu Davisa]] przeciwko Finlandii. Ljubičić przegrał oba swoje singlowe pojedynki, z Villem Liukko i Tuomasem Ketolą, a także został pokonany w deblowym spotkaniu wspólnie z [[Saša Hiršzon|Sašą Hiršzonem]] przez tych samych zawodników. We wrześniu chorwacki tenisista wystąpił w rundzie z Norwegią, zakończoną zwycięstwem tenisistów z Bałkanów. Ljubičić pokonał Jana Froda Andersena i Christiana Ruuda oraz zwyciężył w deblowym spotkaniu z tymi samymi tenisistami w parze z [[Lovro Zovko|Lovro Zovkiem]].
 
Pierwsze turniejowe zwycięstwa Ljubičić zaczął odnosić w 1999 roku. W lutym wygrał dwa turnieje ''ITF Futures'' w Zagrzebiu, natomiast w marcu zatriumfował w imprezie z cyklu ATP Challenger Tour w [[Besançon]], po pokonaniu w finale 6:4, 6:2 Lionela Rouxa. W kwietniu Chorwat po raz pierwszy wystartował w imprezie kategorii [[ATP World Tour Masters 1000|ATP Masters Series]], na ziemnych kortach w [[Monte-Carlo Rolex Masters|Monte Carlo]], dochodząc do III rundy, po wcześniejszym wyeliminowaniu [[Andrij Medwediew|Andrija Medwediewa]] i [[Jewgienij Kafielnikow|Jewgienija Kafielnikowa]], jednych z czołowych tenisistów tych lat<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.chron.com/CDA/archives/archive.mpl/1999_3133392/kafelnikov-goes-down-like-clay-pigeon.html| tytuł = Kafelnikov goes down like clay pigeon| data dostępu = 6 października 2011| autor = | opublikowany = chron.com| praca = | data = 22 kwietnia 1999| język = en}}</ref>. Pojedynek o ćwierćfinał turnieju przegrał z [[Félix Mantilla|Félixem Mantillą]]. W połowie czerwca, w parze z Lovro Zovkiem, Ljubičić wygrał pierwszy w grze podwójnej turniej ATP Challenger Tour, podczas rywalizacji w Zagrzebiu. W sierpniu Ljubičić awansował do pierwszego w karierze półfinału zawodów ATP World Tour, w [[ATP Vegeta Croatia Open Umag|Umagu]], gdzie odpadł po porażce z [[Magnus Norman|Magnusem Normanem]], natomiast we wrześniu zadebiutował w rozgrywkach [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]], na kortach [[US Open 1999|US Open]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]. W I rundzie wyeliminował [[Jeff Morrison|Jeffa Morrisona]], jednak w II rundzie odpadł z [[John van Lottum|Johnem van Lottumem]]. Wraz z rozpoczęciem się zawodów w Nowym Jorku, Ljubičić po raz pierwszy w karierze awansował do czołowej setki rankingu światowego, na 100. miejsce, a sezon ukończył na 77. pozycji<ref name="uzys">{{cytuj stronę| url = http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Top-Players/Ivan-Ljubicic.aspx?t=rh| tytuł = Ivan Ljubicic - South African Airways ATP Rankings History| data dostępu = 6 października 2011| autor = | opublikowany = atpworldtour.com| praca = | data = | język = en}}</ref>.
Linia 80:
 
=== 2002-2003 ===
Sezon Ljubičić zainaugurował występem w Adelajdzie, dochodząc do ćwierćfinału, w którym uległ Hichamowi Araziemu. Na [[Australian Open 2002|Australian Open]] Chorwat dotarł do III rundy, ponosząc porażkę z [[Wayne Ferreira|Wayne'em Ferreirą]]. W lutym Ljubičić zagrał w pojedynku I rundy Pucharu Davisa z Niemcami, który zakończył się końcowym triumfem Chorwatów 4:1. Ljubičić najpierw przegrał z Rainerem Schüttlerem, następnie pokonał [[Nicolas Kiefer|Nicolasa Kiefera]], a w deblu razem z Goranem Ivaniševiciem wygrali rywalizację z [[Michael Kohlmann|Michaelem Kohlmannem]] i Davidem Prinosilem. W tym samym miesiącu Chorwat awansował do półfinału turnieju w Rotterdamie, po zwycięstwie m. in. z Jewgienijem Kafielnikowem, jednak w meczu o awans do finału nie sprostał [[Tim Henman|Timowi Henmanowi]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/tennis/1837612.stm| tytuł = Henman eases into Rotterdam final| data dostępu = 6 października 2011| autor = | opublikowany = bbc.co.uk| praca = | data = 23 lutego 2002| język = en}}</ref>. Kolejny w sezonie ćwierćfinał tenisista z Chorwacji osiągnął w [[Dubai Duty Free Tennis Championships|Dubaju]], ponosząc porażkę z [[Fabrice Santoro|Fabricem Santoro]]. Na początku kwietnia reprezentacja Chorwacji odpadła w rundzie ćwierćfinałowej Pucharu Davisa z Argentyną. Ljubičić rozegrał trzy spotkania, jedno zakończone zwycięstwem w singlu, przeciwko [[Juan Ignacio Chela|Juanowi Ignacio Cheli]] oraz wygrał mecz deblowy partnerując Ivaniševiciowi przeciwko [[Lucas Arnold Ker|Lucasowi Arnoldowi Kerowi]] i [[Guillermo Cañas]]owi. Jedyną porażkę Ljubičić doznał z [[Gastón Gaudio|Gastónem Gaudio]].
 
Podczas wielkoszlemowego [[French Open 2002|Rolanda Garrosa]] Chorwat został wyeliminowany w I rundzie przez [[Fernando Vicente]], a na [[Wimbledon 2002|Wimbledonie]] doszedł do II rundy po wygranej z [[Ramón Delgado|Ramónem Delgado]]. Pojedynek o dalszą rundę przegrał z Wayne'em Ferreirą. W lipcu Ljubičić awansował do półfinału rozgrywek w Gstaad, gdzie po raz kolejny w sezonie nie sprostał Gastónowi Gaudio<ref>{{cytuj stronę| url = http://amarillo.com/stories/2002/07/14/spo_spbrief-5.shtml| tytuł = Corretja, Gaudio reach Swiss Open final| data dostępu = 6 października 2011| autor = | opublikowany = amarillo.com| praca = | data = 14 lipca 2002| język = en}}</ref>. Następnie Chorwat zagrał w Umagu, w ćwierćfinale przegrywając ze [[Željko Krajan]]em. We wrześniu Ljubičić osiągnął II rundę na [[US Open 2002|US Open]], eliminując Fabrice'a Santoro, a odpadając ze [[Sjeng Schalken|Sjengiem Schalkenem]]. Do końca sezonu Chorwat dotarł jeszcze do ćwierćfinału turnieju w [[Taszkent|Taszkencie]], a rok zakończył na 49. miejscu w rankingu światowym<ref name="uzys" />.
 
W 2003 roku, na początku sezonu chorwacki tenisista wystartował w [[Australian Open 2003|Australian Open]], ponosząc porażkę w I rundzie z [[Vadim Kutsenko|Vadimem Kutsenko]]. Następnie Ljubičić zagrał w [[Mediolan]]ie, osiągając półfinał, w którym uległ [[Martin Verkerk|Martinowi Verkerkowi]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/tennis/2716613.stm| tytuł = Kafelnikov sets up Verkerk clash| data dostępu = 6 października 2011| autor = | opublikowany = bbc.co.uk| praca = | data = 1 lutego 2003| język = en}}</ref>. Na początku lutego Ljubičić poprowadził zespół chorwacki do zwycięstwa I rundzie Pucharu Davisa ze Stanami Zjednoczonymi. W grze pojedynczej Chorwat wygrał z [[James Blake (tenisista)|Jamesem Blakiem]] i [[Mardy Fish|Mardym Fishem]]. Ci sami tenisiści przegrali również zmagania deblowe z Ljubičiciem i Ivaniševiciem. W lutym, podczas turnieju w Dubaju, tenisista chorwacki doszedł do półfinału. Spotkanie o awans do finału zakończyło się porażką Ljubičicia z Rogerem Federerem. Na początku kwietnia Chorwacja zmierzyła się z Hiszpanią w ćwierćfinale Pucharu Davisa. Rywalizacja pomiędzy oboma zespołami zakończyła się triumfem Hiszpanów 5:0. Ljubičić uległ najpierw Carlosowi Moyi, następnie [[Albert Costa|Albertowi Coscie]], a w deblu parze Albert Costa-Àlex Corretja. Partnerem deblowym Ljubičicia w tym spotkaniu był Lovro Zovko.
 
Podczas turnieju ATP Masters Series w [[Internazionali BNL d'Italia|Rzymie]], rozgrywanego na kortach ziemnych, Chorwat dotarł do ćwierćfinału, przegrywając z Félixem Mantillą, późniejszym mistrzem rozgrywek. Na kortach [[French Open 2003|Rolanda Garrosa]] Ljubičić awansował do III rundy, po wygranych z [[Karol Kučera|Karolem Kučerą]] i Jamesem Blakiem. Mecz o dalszą rundę przegrał z [[Jiří Novák|Jiřím Novákiem]]. Podczas [[Wimbledon 2003|Wimbledonu]], Chorwat najpierw wyeliminował [[Taylor Dent|Taylora Denta]], a następnie nie sprostał [[Maks Mirny|Maksowi Mirnemu]]. Ten sam wynik Ljubičić osiągnął na [[US Open 2003|US Open]], gdzie pokonał go [[Andy Roddick]]. Jesienią chorwacki tenisista awansował do dwóch półfinałów, w [[Thailand Open|Bangkoku]], gdzie odpadł po porażce z [[Juan Carlos Ferrero|Juanem Carlosem Ferrero]] oraz [[Swiss Indoors Basel|Bazylei]], przegrywając z [[Guillermo Coria|Guillermo Corią]]. Sezon 2003 Ljubičić ukończył na 42. pozycji w klasyfikacji ATP<ref name="uzys" />.
Linia 113:
| data dostępu = 8 października 2011| autor = | opublikowany = bbc.co.uk| praca = | data = 4 grudnia 2005| język = en}}</ref>. W całej edycji turnieju Ljubičić zagrał we wszystkich dwunastu meczach, wygrywając jedenaście - najwięcej od czasów [[John McEnroe|Johna McEnroe'a]], który w 1982 roku nie przegrał ani jednego pojedynku<ref name="high" />.
 
Tego roku Ljubičić na przełomie października i listopada awansował jako drugi chorwacki tenisista do czołowej dziesiątki rankingu światowego (10. miejsce), natomiast zakończył go na 9. pozycji<ref name="highuzys" /><ref name="uzyshigh" />. W całym sezonie zagrał w ośmiu finałach, z czego sześć miało miejsce w hali.
 
=== 2006 ===
Linia 122:
Okres gry na kortach ziemnych tenisista chorwacki rozpoczął od startu w [[Masters Series Monte Carlo 2006|Monte Carlo]], dochodząc do ćwierćfinału, w którym uległ [[Fernando González]]owi. Tydzień po zakończeniu imprezy w Monte Carlo, dnia 14 sierpnia Ljubičić został sklasyfikowany na najwyższym miejscu w swojej karierze, na 3. pozycji<ref name="uzys" />. Tę lokatę Chorwat zajmował łącznie przez 10 tygodni<ref name="uzys" />. W maju Ljubičić reprezentował swój kraj w [[Drużynowy Puchar Świata w tenisie ziemnym|Drużynowym pucharze świata]]. Bałkański zespół zwyciężył w całej rywalizacji po raz pierwszy w historii, a pokonali w finale drużynę Niemiec. [[Ivo Karlović]] wygrał najpierw z [[Alexander Waske|Alexanderem Waskem]], a Ljubičić z [[Nicolas Kiefer|Nicolasem Kieferem]] zapewniając mistrzostwo Chorwatom<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.usatoday.com/sports/tennis/2006-05-27-world-team-cup_x.htm| tytuł = Croatia wins World Team Cup final| data dostępu = 9 października 2011| autor = | opublikowany = usatoday.com| praca = | data = 27 maja 2006| język = en}}</ref>. Na kortach [[French Open 2006|Rolanda Garrosa]] dotarł do półfinału, w którym został wyeliminowany przez Rafaela Nadala<ref name="high" />.
 
Na [[Wimbledon 2006|Wimbledonie]] Ljubičić osiągnął III rundę, pokonany w pięciosetowym pojedynku przez Dmitrija Tursunowa. Potem Chorwat osiągnął ćwierćfinał w Gstaad i, w sierpniu, w [[Western & Southern Financial Group Masters 2006|Cincinnati]]. Na kortach [[US Open 2006|US Open]] Chorwat odpadł w I rundzie z [[Feliciano López]]em.
 
[[Plik:Ivan Ljubicic questioning the umpire.jpg|right|150px|thumb|Ljubičić podczas Australian Open, 2007]]
Jesienią Ljubičić doszedł do ćwierćfinału w [[China Open|Pekinie]], przegrywając z Lee Hyungiem-taikiem. Następnie wystąpił w Bangkoku, docierając do finału, w którym uległ z Jamesowi Blake'owi<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.dnaindia.com/sport/report_hard-serving-ljubicic-faces-blake-in-bangkok-final_1055994| tytuł = Hard-serving Ljubicic faces Blake in Bangkok final| data dostępu = 9 października 2011| autor = | opublikowany = dnaindia.com| praca = | data = 30 września 2006| język = en}}</ref>. Następnie Ljubičić obronił tytuł wywalczony z 2005 roku w Wiedniu. W całym turnieju Chorwat w żadnym meczu nie został przełamany, a w finale pokonał Fernando Gonzáleza<ref name="high" /><ref>{{cytuj stronę| url = http://sports.espn.go.com/sports/tennis/news/story?id=2626705| tytuł = Ljubicic beats Gonzalez, defends Vienna title| data dostępu = 9 października 2011| autor = | opublikowany = espn.go.com| praca = | data = 15 października 2006| język = en}}</ref><ref name="high" />. Na koniec sezonu Chorwat po raz drugi zakwalifikował się do turnieju [[Tennis Masters Cup 2006|Tennis Masters Cup]]. W grupie zmierzył się odpowiednio z Andym Roddickiem, Davidem Nalbandianem oraz Rogerem Federerem. Ljubičić spotkania z Roddickiem i Federerem przegrał, natomiast wygrał z Nalbandianem.
 
Sezon tenisista chorwacki zakończył na 5. miejscu w rankingu ATP<ref name="uzys" />.
Linia 161:
 
=== 2010 ===
Sezon Chorwat zaczął od startu w [[Australian Open 2010|Australian Open]], docierając do III rundy, w której poniósł porażkę z Ivo Karloviciem. Pod koniec lutego Ljubičić osiągnął ćwierćfinał w [[Dubai Tennis Championships 2010 (mężczyźni)|Dubaju]], po wcześniejszym wyeliminowaniu m. in. Jo-Wilfrieda Tsongi. Spotkanie o awans do półfinału przegrał z Novakiem Đokoviciem. W połowie marca tenisista chorwacki odniósł swój największy sukces w karierze wygrywając turniej kategorii ATP World Tour Masters 1000 w [[BNP Paribas Open 2010 (mężczyźni)|Indian Wells]]. Po drodze pokonał m. in. Novaka Đokovicia, Rafaela Nadala oraz w finale wynikiem 7:6(3), 7:6(5) Andy'ego Roddicka<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.telegraph.co.uk/sport/tennis/atptour/7496126/Ivan-Ljubicic-beats-Andy-Roddick-to-claim-first-ATP-Masters-title-at-Indian-Wells.html| tytuł = Ivan Ljubicic beats Andy Roddick to claim first ATP Masters title at Indian Wells| data dostępu = 16 listopada 2011| autor = | opublikowany = telegraph.co.uk| praca = | data = 22 marca 2010| język = en}}</ref>.
 
Na kortach ziemnych Chorwat osiągnął podczas zawodów w [[Mutua Madrileña Madrid Open 2010 - mężczyźni|Madrycie]] i [[Internazionali BNL d'Italia 2010 - mężczyźni|Rzymie]] III rundę. Ten sam wynik powtórzył w [[French Open 2010|Rolandzie Garrosie]], gdzie odpadł z [[Thomaz Bellucci|Thomazem Belluccim]]. Na [[Wimbledon 2010|Wimbledonie]] Ljubičić przegrał w I rundzie z [[Michał Przysiężny|Michałem Przysiężnym]].
Linia 186:
== Styl gry ==
[[Plik:Service tennis Ljubicic.jpg|right|150px|thumb|Ljubičić wykonujący serwis, 2011]]
Ljubičić jest zawodnikiem wysokim i mocno zbudowanym, dzięki czemu jedną z jego najsilniejszych stron jest potężny serwis, regularnie przekraczający 210 &nbsp;km/h (osiągający czasami nawet 230 &nbsp;km/h), na którym opiera grę we własnych gemach serwisowych<ref>{{cytuj stronę| url = http://bleacherreport.com/articles/367000-ivan-ljubicic-big-serves-and-big-smiles| tytuł = Ivan Ljubicic: Big Serves and Big Smiles| data dostępu = 4 października 2011| autor = Nima Naderi| opublikowany = bleacherreport.com| praca = | data = 22 marca 2010| język = en}}</ref>. Na ogół nie osiąga on wysokiej procentowości trafiania pierwszym podaniem, jednak Chorwat dysponuje także dobrym drugim serwisem<ref>{{cytuj stronę| url = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/tennis/9521285.stm| tytuł = Wimbledon 2011: Rusedski on Murray - Ljubicic | data dostępu = 4 października 2011| autor = Greg Rusedski| opublikowany = bbc.co.uk| praca = | data = 23 czerwca 2011| język = en}}</ref>. Ljubičić gra głównie zza linii końcowej, sporadycznie atakując przy siatce. W czasie wymian najczęściej stara się on uzyskać przewagę pozycyjną i następnie skończyć punkt mocnym zagraniem po linii<ref>{{cytuj stronę| url = http://passionfortennis.com/ivan-ljubicic-strategy-lessons/| tytuł = Ivan Ljubicic Strategy Lessons| data dostępu = 4 października 2011| autor = Brad Gilbert| opublikowany = passionfortennis.com| praca = | data = | język = en}}</ref>. Ljubičić pewnie operuje zarówno forehandem, jak i klasycznym, jednoręcznym backhandem, i z obu stron potrafi zagrywać piłki kończące, jednak za lepszy uważany jest jego backhand<ref>{{cytuj stronę| url = http://blogs.tennis.com/thewrap/2005/10/sheer_cussednes.html| tytuł = Sheer Cussedness| data dostępu = 4 października 2011| autor = Steve Tignor| opublikowany = tennis.com| praca = | data = 24 października 2005| język = en}}</ref>. Styl reprezentowany przez Chorwata najlepiej pasuje do szybkich nawierzchni, na których odnosi największe sukcesy (zwłaszcza na kortach halowych).
 
== Życie prywatne ==
Linia 347:
| {{flaga|THA}} [[Thailand Open|Bangkok]]
| Twarda (hala)
| {{flaga|USA}} [[James Blake (tenisista)|James Blake]]
| 1:6, 3:6
|- bgcolor=#d0f0c0