Mikołaj Romanow (1856–1929): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Linia 53:
 
=== I wojna światowa ===
Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] został [[20 lipca]] [[1914]] wyznaczony naczelnym dowódcą wojsk rosyjskich. W celu sprawnego kierowania wojskami zorganizowano u boku wielkiego księcia [[Kwatera (dowództwo)|Stawkę]] i sztab w [[Baranowicze|Baranowiczach]], z szefem sztabu [[Mikołaj Januszkiewicz|gen. M. M. Januszkiewiczem]] i gen. kwatermistrzem [[Jurij Daniłow|J. M. Daniłowem]] na czele. To właśnie gen. Daniłow odegrał główną rolę w planowaniu operacji, szczególnie na pierwszym etapie wojny. [[14 sierpnia]] [[1914]] Mikołaj Mikołajewicz wydał [[manifest Mikołaja Romanowa do Polaków|manifest]], który zawierał obietnicę zjednoczenia po zakończeniu wojny ziem polskich z trzech zaborów pod berłem [[car]]a i nadania im [[Autonomia|autonomii]].
 
Rok [[1914]] zakończył się połowicznym sukcesem wojsk rosyjskich dowodzonych przez Mikołaja Mikołajewicza, [[Rosjanie]] ponieśli wprawdzie klęski w [[Prusy Wschodnie|Prusach Wschodnich]], zdołali jednak po udanym ataku na [[Austro-Węgry]] opanować znaczną część [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]], a listopadzie [[1914]] roku ich wojska podeszły pod [[Kraków]] i [[Łódź]]. Ofensywa rosyjska na kierunku zachodnim została w wyniku ciężkich walk zatrzymana, jednak wojskom austro-węgierskim nie udało się przyjść z pomocą obleganej przez Rosjan [[Twierdza Przemyśl|Twierdzy Przemyśl]], która w marcu [[1915]] musiała kapitulować. W ciągu miesięcy zimowych [[1914]] roku zacięte walki toczyły się w [[Karpaty|Karpatach]], które Rosjanie próbowali sforsować, aby przedrzeć się na [[Węgry]].