Qingdao: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
przeniesienie w bardziej odpowiednie miejsce, drobne redakcyjne
Linia 65:
 
== Historia ==
W końcu XIX wieku była to wioska rybacka, nosząca wówczas nazwę '''Jiao’ao''' (胶澳)<ref>''The Geography of China: Sacred and Historic Places'', edited by Kenneth Pletcher, Britannica Educational Publishing, New York 2011, s. 169.</ref>. Po 1891 roku zyskała na znaczeniu, stając się bazą wojskową za dynastii Qing. Od 1897 roku Qingdao zostało wydzierżawione [[Cesarstwo Niemieckie|Cesarstwu Niemieckiemu]], w ramach koncesji kolonialnej [[Jiaozhou]], po czym zostało rozbudowane, stając się niemiecką bazą morską na Dalekim Wschodzie. Stacjonowała w nim [[Niemiecka Eskadra Wschodnioazjatycka]]. Niemcy zbudowali nowoczesny port i linię kolejową. Miasto, znane wówczas szeroko pod niemiecką nazwą Tsingtau, stało się jednym z najważniejszych portów handlowych w Chinach; największym po Szanghaju, Hongkongu i Kantonie. Niemcy zbudowali też fortyfikacje broniące miasta od strony lądu.
 
Na początku [[I wojna światowa|I wojny światowej]], po [[Oblężenie Qingdao|oblężeniu]] rozpoczętym 2 września 1914 roku, miasto zostało zdobyte przez Japończyków 7 listopada 1914 roku. Sojusznicze oddziały brytyjskie również brały udział w zdobyciu miasta. Podczas oblężenia Niemcy stracili 555 żołnierzy(187 zabitych, 368 rannych), Japończycy 1801(556 zabitych, 1247 rannych)<ref>Dane dot. żołnierzy japońskich wg oficjalnego raportu, Niemcy szacują je znacznie wyżej. Oprócz podanej liczby zabitych i rannych do niewoli japońskiej trafiło 4692 żołnierzy. Tomasz Rogacki:''Cingtao 2 IX - 7 XI 1914'', Zabrze-Tarnowskie Góry: Wydawnictwo inforteditions, 2012, s.64</ref>.