Jacek Idzi Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami

Syn krawca Bartłomieja i Jadwigi z Mańków, obywateli [[Kraków|Krakowa]]. Najstarszy z czternaściorga ich dzieci. Otoczony opieką swego wuja Pawła Mańki, profesora Szkół Nowodworskich. W niej rozpoczął (od roku szkolnego 1765/1766) swoją edukację, później studiował w Akademii Krakowskiej, bakałarz (27 kwietnia [[1771]]), licencjat z filozofii - [[1773]], magisterium ze sztuk wyzwolonych i doktorat z filozofii - [[1775]], [[Święcenia niższe|niższe świecenia kapłańskie]] (''quatuor minorum ordinum'') - [[10 czerwca]] 1775 (zrezygnował z posługi w [[1780]] roku); pracował w koloniach akademickich w Tarnowie (1773-1775), Chełmnie (poetyka i wymowa w latach 1775-[[1778]]), w latach 1778-[[1780]] profesor Szkół Nowodworskich w Krakowie, później w szkole wydziałowej w [[Lublin]]ie (1780/1781) i [[Warszawa|Warszawie]] (profesor historii i prawa w okresie od 1781/1782 do 1783/1784); w latach [[1785]]-[[1786]] dla pogłębienia wiedzy bibliotecznej przebywał w [[Wiedeń|Wiedniu]] i [[Rzym]]ie (powrót do Polski w październiku 1786). Trzy lata wcześniej (grudzień 1783) Przybylski otrzymał tytuł konsyliarza królewskiego za mowę, którą wygłosił w 100-lecie Odsieczy Wiedeńskiej. Na wniosek Hugona Kołłątaja w październiku 1784 został powołany na bibliotekarza (prefekta) i jednocześnie profesora starożytności w Szkole Głównej Koronnej w Krakowie (wykłady od roku akademickiego 1787/1788); od jesieni [[1791]] profesor języka i literatury greckiej. W roku 1788 mianowany członkiem Departamentu Regencji Kandydatów przy Komisji Edukacji Narodowej. Latem roku 1794 (także w 1796) przebywał na leczeniu w Karlsbadzie. W roku 1795 redagował czasopismo "Monitor Różnych Ciekawości". [[24 lutego]] [[1802]] zmuszony do przejścia na emeryturę, powrócił do Szkoły Głównej w Krakowie w roku [[1809]], by ostatecznie przejść na emeryturę w [[1813]]. Od roku [[1803]] członek [[Towarzystwo Przyjaciół Nauk|Towarzystwa Przyjaciół Nauk]] w Warszawie i od [[1816]] Towarzystwa Naukowego w Krakowie; tworzył też w [[1787]] Związek Filantropów i aktywnie w nim uczestniczył.

# Homer: ''Iliada'', tłum. 1790-1793, fragmenty wyd.: ''Iliady księga pierwsza. Mor i Gniew. Wierszem według greckiego oryginału przekładania...'', Kraków 1790; całość poprawiona: ''Iliada Homerowska ku czci Achila Polejowicza z Ftyi, w śpiewach 24. Przekładania...'' t. 1-2, Kraków 1814 "Pamiątka dziejów bohatyrskich z wieku Grajskotroskiego, w śpiewach Homera i Kwinta" t. 1-2; rękopisy: Biblioteka Jagiellońska, sygn. 147, t. 1-2 (z roku 1812); Biblioteka PAN Kraków, sygn. 1285 (fragm.).