brak opisu edycji
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
warunki kapitulacji |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 25:
W sierpniu 1944 roku miasto zostało ogłoszone [[twierdza|twierdzą]] (niem. '''Festung Breslau''')<ref>{{cytuj stronę|url=http://wroclaw.hydral.com.pl/000272,obiekt.html|autor=bonczek/hydroforgroup|praca=[[Wratislaviae Amici]]|tytuł=1945 – Festung Breslau|data dostępu=2008-12-18}}</ref>. 20 stycznia 1945 roku, na rozkaz [[gauleiter]]a Śląska [[Karl Hanke|Karla Hankego]], dokonano przymusowej pieszej ewakuacji większości pozostającej jeszcze w mieście ludności cywilnej. Jak się ocenia, podczas ewakuacji z zimna i przemęczenia zginęło aż 90 tys. osób. Pozostali zapełnili ulice [[Drezno|Drezna]] na krótko przed [[nalot dywanowy|nalotami dywanowymi]]. [[Bombardowanie Drezna|Słynne bombardowania dywanowe]] [[Royal Air Force|RAF-u]] i [[United States Army Air Forces|USAAF-u]], które doprowadziły Drezno do zniszczenia w stopniu porównywalnym z [[Warszawa|Warszawą]], spowodowane zostały naciskami [[Józef Stalin|Stalina]] na zachodnich [[alianci II wojny światowej|aliantów]], by utrudnić Niemcom obronę Wrocławia. Przez trzy miesiące, od 22 lutego do 6 maja 1945 roku, Wrocław był oblegany przez wojska [[1 Front Ukraiński|1. Frontu Ukraińskiego]], dowodzone przez marszałka [[Iwan Koniew|Koniewa]]. Podczas ciężkich walk obie strony podpalały całe kwartały domów, a załoga twierdzy, siłami robotników przymusowych i cywili<ref group="uwaga">Podczas rozbiórek zginęło, m.in. z powodu ostrzału z radzieckich samolotów, od 10 do 15 tysięcy ludzi.</ref>, wyburzyła połowę dzielnicy w okolicach dzisiejszego [[Plac Grunwaldzki we Wrocławiu|pl. Grunwaldzkiego]], by zbudować lotnisko zapasowe. Od 15 lutego do 1 maja [[Luftwaffe]] utrzymywała most powietrzny z III Rzeszą. Przez 76 dni wykonano niemal 2 tysiące lotów i przewieziono do oblężonego miasta 1638 ton zapasów.
== Kapitulacja ==▼
[[Plik:UebergabebedingungenBreslau.jpg|thumb|left|Warunki kapitulacji]]▼
Dowódca twierdzy, generał [[Hermann Niehoff]], po [[negocjacje|negocjacjach]] z generałem [[Władimir Głuzdowski|Głuzdowskim]] podpisał [[kapitulacja|kapitulację]] 6 maja 1945 roku. Wrocław skapitulował jako jedno z ostatnich miast niemieckich, cztery dni po zdobyciu [[Berlin]]a, dwa dni przed [[Kapitulacja III Rzeszy|podpisaniem przez Niemcy ogólnej kapitulacji]]. Warunkiem kapitulacji były gwarancje godnego traktowania udzielone przez Rosjan. Generał Głuzdowski gwarantował jeńcom opiekę medyczną, zachowanie własności osobistej oraz natychmiastową [[repatriacja|repatriację]] po zakończeniu wojny. Żadna z obietnic nie została spełniona. Większość jeńców trafiła do sowieckich [[gułag]]ów, skąd wielu z nich (być może nawet połowa) nigdy nie wróciła.▼
Bilans strat we Wrocławiu to szacowana na ponad 700 tysięcy liczba cywilów zmuszonych przez władze niemieckie do opuszczenia miasta; zginęło 6 tys. żołnierzy (23 tys. zostało rannych); wśród dziesiątek tysięcy cywilów, którzy zginęli podczas ewakuacji lub ostrzału miasta było też 3 tys. samobójców. Zniszczone w mieście budynki obróciły się w 18 milionów metrów sześciennych gruzu<ref>[http://miasta.gazeta.pl/wroclaw/1,35762,5169914.html Beata Maciejewska, ''Tak ginęło miasto'', "Gazeta Wyborcza" 6 maja 2008]</ref>.▼
== Kalendarium ==
Linia 51 ⟶ 46:
* 6 maja 15.00 – Niehoff przyjmuje radzieckich oficerów w podziemiu obecnej Biblioteki Uniwersyteckiej na [[Wyspa Piasek we Wrocławiu|Piasku]] i rozpoczyna z nimi rozmowy
* 6 maja 18.30 – podpisanie bezwarunkowej kapitulacji Wrocławia w willi Colonia na [[Krzyki (Wrocław)|Krzykach]]
▲== Kapitulacja ==
▲[[Plik:UebergabebedingungenBreslau.jpg|thumb|left|Warunki kapitulacji]]
▲Dowódca twierdzy, generał [[Hermann Niehoff]], po [[negocjacje|negocjacjach]] z generałem [[Władimir Głuzdowski|Głuzdowskim]] podpisał [[kapitulacja|kapitulację]] 6 maja 1945 roku. Wrocław skapitulował jako jedno z ostatnich miast niemieckich, cztery dni po zdobyciu [[Berlin]]a, dwa dni przed [[Kapitulacja III Rzeszy|podpisaniem przez Niemcy ogólnej kapitulacji]]. Warunkiem kapitulacji były gwarancje godnego traktowania udzielone przez Rosjan. Generał Głuzdowski gwarantował jeńcom opiekę medyczną, zachowanie własności osobistej oraz natychmiastową [[repatriacja|repatriację]] po zakończeniu wojny. Żadna z obietnic nie została spełniona. Większość jeńców trafiła do sowieckich [[gułag]]ów, skąd wielu z nich (być może nawet połowa) nigdy nie wróciła.
▲Bilans strat we Wrocławiu to szacowana na ponad 700 tysięcy liczba cywilów zmuszonych przez władze niemieckie do opuszczenia miasta; zginęło 6 tys. żołnierzy (23 tys. zostało rannych); wśród dziesiątek tysięcy cywilów, którzy zginęli podczas ewakuacji lub ostrzału miasta było też 3 tys. samobójców. Zniszczone w mieście budynki obróciły się w 18 milionów metrów sześciennych gruzu<ref>[http://miasta.gazeta.pl/wroclaw/1,35762,5169914.html Beata Maciejewska, ''Tak ginęło miasto'', "Gazeta Wyborcza" 6 maja 2008]</ref>.
== Zobacz też ==
|