Neolamarkizm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 4:
Nägeli zachował typową dla lamarkizmu dwoistość mechanizmów ewolucji dla [[Rośliny|roślin]] i [[Zwierzęta|zwierząt]] dysponujących [[Układ nerwowy|układem nerwowym]]. Rośliny przystosowują się do otoczenia pod wpływem bodźców zewnętrznych np. rurki ich [[kwiat]]ów wydłużają się pod wpływem drażnienia ich przez [[owady]] usiłujące się dostać do wnętrza. Zwierzęta korzystają ze zmysłów i u nich powszechnie (w przeciwieństwie do roślin) można znaleźć przystosowania barwy i kształtu ([[ubarwienie ochronne]]) wynikające z chęci ukrycia się. Nabyte właściwości podlegają dziedziczeniu. Nowością jest wyróżnienie cech ogólnych (umożliwiających życie na pewnym etapie rozwoju – inny etap mają [[ssaki]], inny owady) oraz cech podlegających zmianom przystosowawczym. Zmiany przystosowawcze pozwalają tworzyć się nowym gatunkom, ale nie pozwalają nigdy na skok organizacyjny, umożliwiający np. [[Płazy|płazowi]] osiągnięcie etapu [[Gady|gada]]. Taki skok zapewnia wewnętrzna siła dążenia do doskonalenia się. Doskonalenie się jest specyficzną właściwością materii [[Życie|żywej]] i wynika z jej fizykochemicznych właściwości, czego przejawem jest odpowiedni stopień komplikacji micelli (to one osiągając odpowiedni stopień komplikacji umożliwiają osiągnięcie następnego, wyższego etapu rozwojowego, przykładowo wspomniany już przeskok płaza do etapu gada).
 
Ogólnie rzecz ujmując siła ta tkwi w [[Cytoplazma|cytoplazmie]] (bez mikroskopu elektronowego cytoplazma była wtedy wielką niewiadomą) występującej w każdej [[Komórka|komórce]] i będącej podstawą procesów życiowych a więc również zmienności i dziedziczności. Jej micellarna budowa wewnętrzna jest specyficzna gatunkowo i podlega zmianom czysto fizykochemicznym. Najważniejsze są [[Gameta|komórki rozrodcze]] – z jednej takiej komórki może powstać pełny organizm; z [[Jajo (biologia)|jaja]] [[Kura domowa|kury]] – kura, z jaja [[ryby]] – ryba, itd. Przenoszeniem cech zajmuje się idioplazma zawierająca micelle. Reszta plazmy tzw. stereoplazma nie przenosi wiadomości o budowie ciała. Powstanie każdej cechy organizmu jest uwarunkowane przez specyficzny układ micelli w idioplazmie. Ich przemiany lub kombinacje umożliwiają kształtowanie się odpowiednich organów w zależności od skomplikowania micelli zawartych w cytoplazmie. Micelle powoli, ale stale ulegają postępowym przemianom i to one umożliwiają ewolucję wyższego rzędu. Micelle (będące na różnym etapie rozwoju wynikającym z warunków i doświadczenia życiowego) są przekazywane podczas rozmnażania, przy łączeniu komórek płciowych. WgZdaniem Nägeliego dzieci są zawsze doskonalsze od swoich rodziców. Pierwsze micelle powstały samoistnie i ulegały zmianom dając cały ciąg istniejących teraz i kiedyś organizmów. W następnym roku Nägeli swoją teorię uzupełnił o zaprzeczenie istnienia w jakiejkolwiek formie [[Dobór naturalny|doboru naturalnego]].
 
W miarę jak pojawiały się nowe fakty naukowcy starali się usilnie dostosować je do istniejących [[teoria|teorii]], gdy się nie dawało, porzucano stare i powoływano nowe byty. Neolamarkizm Nägeliego inspirująco wpłynął na powstanie [[psycholamarkizm]]u oraz [[mechanolamarkizm]]u.
Linia 17:
 
=== Bibliografia ===
* Kuźnicki Leszek Kuźnicki, Adam Urbanek Adam Zasady nauki o ewolucji tom 2, PWN 1970
 
[[Kategoria:Teorie biologiczne]]