Wawrzyniec Mitzler de Kolof: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, życiorys, +sekcja Twórczość, źr.: "Nowy Korbut", t.5, s.330-332
m lit.
Linia 1:
'''Wawrzyniec Krzysztof Mitzler de Kolof'''<ref>{{cytuj książkę | autor=Maciej Iłowiecki | tytuł=Dzieje nauki polskiej | wydawca=Wydawnictwo Interpress | miejsce=Warszawa | rok=1981 | strony=105, 110 | isbn=83-223-1876-6}}</ref><ref>{{cytuj książkę | autor=Mieczysław Klimowicz | tytuł=Oświecenie | wydawca=Państwowe WydawictwoWydawnictwo Naukowe | miejsce=Warszawa | rok=1980 | strony=25–28 | isbn=83-01-02620-0}}</ref>, inne formy nazwiska: ''Micler de Koloff; Mizler'', pseud. i krypt.: ''Eine Gelehrte aus Wilna; M. de K.'', (łac. ''Laurentius Mizlerus'', niem. ''Lorenz Christoph Mitzler''; ur. 25 lipca 1711<ref>{{cytuj książkę | rozdział = T. 5: Oświecenie | tytuł = Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | rok = 1967 | strony = 330}}</ref> w [[Heidenheim (Bawaria)|Heidenheim]], zm. 8 maja 1778 w [[Warszawa|Warszawie]]) – niemiecki teoretyk muzyki (muzykolog), filozof, lekarz, matematyk, historyk, tłumacz, nauczyciel, drukarz, wydawca, redaktor czasopism i księgarz.
 
== Życiorys ==
Linia 8:
== Twórczość ==
=== Działalność wydawnicza ===
Mitzler de Kolof rozpoczął działalność wydawniczą w Polsce w 1743. Związał się wówczas z [[Biblioteka Załuskich|Biblioteką Załuskich]], dla której redagował i wydawał pierwsze polskie [[czasopismo naukowe]] „[[Warschauer Bibliothek]]” (1753–1755) i „[[Acta litteraria Regni Poloniae et Magni Ducatus Lithuaniae]]” (1755–1756); czasopisma popularnonaukowe: ''Nowe Wiadomości Naukowe i Uczone'' (1758-61 i 1766-67) oraz czasopisma ''Patriota Polski'' i „[[Monitor (czasopismo)|Monitor]]” (1773-85), którego był redaktorem naczelnym. Za wydania pism historycznych otrzymał tytuł ''historiografa Królestwa Polskiego'' i ''[[medal Merentibus]]''. Pierwotnie drukował w [[Lipsk]]u a od 1756 roku w Warszawie, gdzie założył księgarnie i drukarnię pod nazwą ''Drukarnia JKM i RzeczyospolitejRzeczypospolitej Mitzlerowskiej'' lub ''Drukarnię JKM Mitzlerowska''. Założył również odlewnie czcionek Wydawał w wielu językach: polskim, łacińskim, francuskim i niemieckim. Były to dzieła literackie ale i kalendarze, podręczniki szkolne m.in. 17 podręczników dla uczniów Korpusu Kadetów, modlitewniki.
 
Po jego śmierci drukarnia została przemianowana na ''[[Drukarnia Korpusu Kadetów|Drukarnię Korpusu Kadetów]] kierowane przez Podebrańskiego a następnie przez [[Piotr Dufour|Piotra Dufoura]].