Guglielmo Sirleto: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m ort. |
|||
Linia 46:
Był synem lekarza, Tommasso. Miał rzadki dar cudownej pamięci, dzięki czemu ukończył wiele kierunków studiów m.in. [[filozofia|filozofię]], [[matematyka|matematykę]] i [[teologia|teologię]], a także znał [[język hebrajski]], [[łacina|łacinę]] i [[język starogrecki|grekę]]{{r|FIU}}. W 1540 roku udał się do Rzymu, gdzie współpracował z kardynałem [[Marcelin II|Marcello Cervinim]]{{r|FIU}}. Kiedy wkrótce potem Cervini został papieżem, mianował Sirleto kustoszem [[Biblioteka Watykańska|Biblioteki Watykańskiej]]{{r|FIU}}. Wówczas Sirleto opisał i uporządkował katalogi greckich manuskryptów i przygotował nowe wydanie [[Wulgata|Wulgaty]]{{r|FIU}}. Następnie został [[protonotariusz apostolski|protonotariuszem apostolskim]] i nauczycielem nepotów kilku papieży{{r|FIU}}. Po śmierci [[Paweł IV (papież)|Pawła IV]] był nauczycielem w klasztorze [[teatyni|teatynów]] na [[Kwirynał|Kwirynale]], a jednym z jego uczniów był [[Karol Boromeusz]]{{r|FIU}}.
12 marca 1565 został kreowany [[Stopnie kardynalskie#Kardynałowie diakoni|kardynałem diakonem]] i otrzymał diakonię S. Lorenzo in Panisperna{{r|hierarchy}}. 26 października tego samego roku został podniesiony do rangi [[Stopnie kardynalskie#Kardynałowie prezbiterzy|kardynała prezbitera]]{{r|hierarchy}}. 6 sierpnia 1566 został mianowany [[biskup]]em [[San Marco Argentano|San Marco]], a [[sakra|sakrę]] przyjął 13 października{{r|hierarchy}}. Po dwóch latach, 27 lutego 1568 został biskupem [[Squillace]], z czego jednak zrezygnował 29 maja 1573{{r|hierarchy}}. Od 18 marca 1572 pełnił rolę [[Biblioteka Watykańska|Bibliotekarza Kościoła Rzymskiego]], a od 1584 przez roczną kadencję był [[Kamerling Świętego Kolegium Kardynałów|
== Przypisy ==
| |||