Wersja z 09:46, 2 lis 2013 edytuj MAx 92 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 15 495 edycji ilustracja ← poprzednia edycja		Wersja z 10:01, 2 lis 2013 edytuj anuluj edycję MAx 92 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 15 495 edycji źródła/przypisy następna edycja →
Linia 17: \|liczba katastrof = \|napęd = 2 × silnik [[turbina\|turbinowy]] [[TW3-117M]] \|moc silnika = 2 × 2225 KM{{r\|skrzydla}} \|ciąg silnika = \|rozpiętość = \|wydłużenie = \|średnica wirnika = 21,294 m{{r\|skrzydla}} \|długość = 25,315 m{{r\|tech}} \|długość kadłuba = 18,~~376~~375 m{{r\|tech}} \|szerokość kadłuba = 3,84 m (ze złożonymi pływakami){{r\|tech}} \|wysokość = 5,~~322~~332 m{{r\|tech}} \|powierzchnia nośna = \|profil skrzydła = \|masa własna = 11750 kg{{r\|tech}} \|masa użyteczna = 3000 kg{{r\|skrzydla}} \|masa startowa = 14000 kg (maksymalna){{r\|skrzydla}} 13000 kg (normalna){{r\|skrzydla}} \|masa do lądowania = \|masa uzbrojenia = \|masa paliwa = \|zapas paliwa = \|prędkość maksymalna = 230 km/h{{r\|tech}} \|prędkość przelotowa = \|prędkość minimalna = 96 km/h (H=1000 m){{r\|skrzydla}} \|prędkość ekonomiczna = \|prędkość optymalna = Linia 49: \|wznoszenie w locie pionowym = \|prędkość minimalna opadania = \|pułap = 3500 m{{r\|tech}} \|pułap praktyczny = \|pułap zawisu z wpływem ziemi = \|pułap zawisu bez wpływu ziemi = \|zasięg = 1200 km{{r\|skrzydla}} \|promień działania = \|długotrwałość lotu = Linia 106: Dolna część kadłuba wykonana jest w kształcie łódki. Po obu jej stronach umieszczono wodoszczelne pływaki przykadłubowe. Służą one do zachowania równowagi poprzecznej podczas [[Wodowanie (lotnictwo)\|wodowania]]. Śmigłowiec ma podwozie kołowe, chowane w locie, czteropunktowe. Golenie główne, umieszczone z tyłu mają [[amortyzator]]y olejowo-gazowe, których obecność pozwala na zwiększenie [[prześwit]]u podczas podwieszania bomb w luku. Jednokołowe golenie przednie podczas lotu chowają się we wnękach w nosowej części łódki, dwukołowe tylne zaś we wnękach w pływakach przykadłubowych. Do belki ogonowej zamocowana jest podpora z pływakiem, która zabezpiecza śmigło ogonowe przed uszkodzeniem{{r\|tech}}{{r\|skrzydla}}. Napęd śmigłowca Mi-14 stanowią dwa silniki turbinowe TW3-117M o łącznej mocy startowej około ~~500~~5000 KM. Każdy silnik ma własny, niezależny układ olejowy. Do rozruchu silników turbinowych wykorzystywana jest powietrzna instalacja rozruchowa. Niezbędne powietrze podaje silnik gazowoturbinowy AI-9. Silnik ten ma swoją autonomiczną instalację olejową, a paliwo pobiera z rozchodowego [[zbiornik paliwa\|zbiornika paliwa]]. Prąd do rozruchu silnika AI-9 zapewniają akumulatory pokładowe{{r\|tech}}. Instalacja paliwowa składa się z siedmiu zbiorników paliwa (sześć głównych i jeden rozchodowy), agregatów, przewodów, armatury, zaworów przeciwpożarowych oraz przyrządów kontroli pracy. Ponadto wewnątrz kadłuba może być zamocowany dodatkowy zbiornik paliwa o pojemności 500 l. Paliwo można podawać za pomocą pięciu wlewów. Śmigłowiec ma system [[Awaryjne zrzucanie paliwa\|awaryjnego zlewu paliwa]]. Zdalnie sterowany zawór zlewowy znajduje się w dolnej części kadłuba. Aby przeciwdziałać ewentualnemu wybuchowi mieszanki tlenowo-paliwowej nad powierzchnią paliwa w zbiornikach zastosowano instalację gazu neutralnego. Jej zdaniem jest doprowadzenie do zbiorników dwutlenku węgla, którego obecność zmniejsza stężenie tlenu zapobiegając samozapłonowi oparów paliwa. [[Dwutlenek węgla]] znajduje się w dwóch, równolegle połączonych butlach OSU-5, o pojemności 8 l każda{{r\|tech}}.

Mi-14: Różnice pomiędzy wersjami