Mykoła Łebed´: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 8:
5 września 1939 uciekł z transportu ewakuacyjnego więźniów więzienia w [[Siedlce|Siedlcach]]. Od listopada 1939 do marca 1940 był komendantem szkoły wywiadowczo-dywersyjnej, założonej przez [[Abwehra|Abwehrę]] z inicjatywy [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|OUN]] w Zakopanem. Po rozłamie w OUN w roku 1940 został pierwszym szefem powstałej wówczas Służby Bezpeky i delegatem do pertraktacji z władzami III Rzeszy. Funkcję szefa SB sprawował do marca 1941, kiedy to zastąpił go [[Mykoła Arsenycz]].
Po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku Niemiec na ZSRR]] i ogłoszeniu 30 czerwca 1941 przez działaczy OUN-B [[Akt odnowienia Państwa Ukraińskiego|deklaracji niepodległości Ukrainy]], minister bezpieczeństwa w powołanym wówczas [[Rząd Jarosława Stećki|rządzie Jarosława Stećki]], do aresztowania składu rządu przez [[Gestapo]] 11 lipca 1941. Sam aresztowania uniknął, przechodząc do konspiracji. Po aresztowaniu 15 września 1941 przez Gestapo [[Lew Rebet|Lwa Rebeta]], objął funkcję pełniącego obowiązki prowidnyka OUN-B, działając w podziemiu. Było to zgodne z ustaleniami prowodu OUN-B z 10 lipca 1941 co do kolejności przejęcia władzy w organizacji w przypadku niemieckich aresztowań. 4 października 1941 dowództwo SS i policji na [[Dystrykt Galicja]] wydało za Łebediem [[list gończy]]. Niemcy aresztowali matkę Łebedia, jego żonę z dzieckiem i siostrę<ref> [[Grzegorz Mazur]], [[Jerzy Skwara]], [[Jerzy Węgierski]], ''Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939- 5 II 1946'', Katowice 2007, Wyd. Unia Katowice, ISBN 978-83-86250-49-3 ; s.212, 241
Organizator trzech kolejnych konferencji OUN-B (1941-1943). 13 maja 1943 władzę nad OUN-B w miejsce Łebedia (p.o. prowidnyka krajowego) przejął kolegialnie (jako Biuro Prowodu) - triumwirat: [[Zinowij Matła]], [[Dmytro Majiwśkyj]] i [[Roman Szuchewycz]], ten ostatni jako p.o. głównego prowidnyka. Odbyło się to w trybie quasi-zamachu stanu pod nieobecność Łebedia, który opuścił naradę kierownictwa OUN<ref> Grzegorz Motyka "Ukraińska partyzantka.." s.117.</ref>.
| |||