Jock Hobbs: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (2) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q3179896
+
Linia 12:
|masa ciała = 92 kg
|pseudonim =
|ru pozycja = [[{{Pozycje zawodników w rugby union#Lewy (6) i prawy (RU|7) rwacz|rwacz]]}}
|ru kariera juniorska =
|ru kariera seniorska =
Linia 31:
|www =
}}
'''Jock Hobbs''' (ur. [[15 lutego]] [[1960]] r. w [[Christchurch (Nowa Zelandia)|Christchurch]], zm. [[13 marca]] [[2012]] w [[Wellington]]) – nowozelandzki [[Rugby union|rugbysta]], [[Reprezentacja Nowej Zelandii w rugby union mężczyzn|reprezentant Nowej Zelandiikraju]], wnastępnie [[rugbytrener union]]i działacz sportowy, prezes [[NowozelandzkiNew ZwiązekZealand Rugby|Nowozelandzkiego Związku RugbyUnion]].
 
== Sportowiec ==
Podczas nauki w Christ's College w [[Christchurch (Nowa Zelandia)|Christchurch]] występował w pierwszej drużynie tej szkoły<ref name=great />, a następnie pojawił się w zespole U-18 [[Wyspa Południowa (Nowa Zelandia)|Wyspy Południowej]], nie otrzymał jednak powołań do narodowych zespołów juniorskich<ref name=sanzar />.
 
W 1981 roku związał się z zespołem reprezentującym region [[Canterbury (Nowa Zelandia)|Canterbury]]<ref name=great />. Drużyna ta w 1982 roku zdobyła [[Ranfurly Shield]] w meczu z [[Wellington Rugby Football Union|Wellington]], które to trofeum do 1985 roku obroniła jeszcze 25 razy<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.canterburyrugby.co.nz/content/history/ranfurlyabout-shield-history.aspxus|tytuł = canterburyrugby.co.nz » History » Ranfurly Shield History|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = canterburyrugby.co.nz|język = en}}</ref>. Dodatkowo w 1983 roku zwyciężyła w [[National Provincial Championship]] – mistrzostwach regionów Nowej Zelandii<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.espnscrum.com/newzealand/rugby/team/25933.html|tytuł = New Zealand / Teams / Canterbury|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = espnscrum.com|język = en}}</ref>.
 
Pierwsze powołanie do [[Reprezentacja Nowej Zelandii w rugby union mężczyzn|reprezentacji kraju]] otrzymał w 1983 roku. Zadebiutował 4 czerwca tego roku w meczu przeciwko [[British and Irish Lions]]<ref name=contrib />. Wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach z tą drużyną, a jego postawa spowodowała, że na kolejne kilka lat stał się podstawowym zawodnikiem ''All Blacks'' na pozycji [[Pozycje zawodników w rugby union#Lewy (6) i prawy (7) rwacz|rwacza]]. Już w kolejnym roku, pod nieobecność [[Andy Dalton|Andy'ego Daltona]], został kapitanem kadry w meczach na [[Fidżi]], w testmeczach w tej roli debiutując jesienią 1985 roku w [[Argentyna|Argentynie]]<ref name=great /><ref name=sanzar />.
 
Wiosną 1986 roku wraz z innymi nowozelandzkimi zawodnikami jako zespół [[Cavaliers]] udał się na nieusankcjonowane ''tournée'' do [[Republika Południowej Afryki|RPA]], zaplanowana na poprzedni rok oficjalna seria meczów [[Reprezentacja Nowej Zelandii w rugby union mężczyzn|All Blacks]] została bowiem odwołana z powodu prowadzonej przez ten kraj polityki [[apartheid]]u<ref name=cavaliers>{{cytuj stronę|url = http://www.nzhistory.net.nz/media/photo/cavaliers-rugby-tour-1985|tytuł = Cavaliers rugby tour, 1986|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = nzhistory.net.nz|język = en}}</ref><ref name=radionz>{{cytuj stronę|url = http://www.radionz.co.nz/news/national/100825/rugby-great-jock-hobbs-dies|tytuł = Rugby great Jock Hobbs dies|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = radionz.co.nz|język = en}}</ref>. ''Cavaliers'' otrzymali wynagrodzenie za udział w tych meczach, [[New Zealand Rugby Union|Nowozelandzki Związek Rugby]] ukarał ich natomiast karą zawieszenia na dwa kolejne testmecze<ref name=cavaliers />. Sam Hobbs następnie oświadczył, iż żałuje udziału w tej wyprawie<ref name=great /><ref name=sanzar />.
 
Po odbyciu kary powrócił do kadry latem tego samego roku na dwa mecze z [[Reprezentacja Australii w rugby union mężczyzn|Australią]] oraz obydwa spotkania, w roli kapitana, z [[Reprezentacja Francji w rugby union mężczyzn|Francją]] podczas jesiennej wyprawy do Europy<ref name=radionz />. Będąc typowany na kapitana reprezentacji podczas inauguracyjnego [[Puchar Świata w Rugby 1987|Pucharu Świata]] w 1987 roku<ref name=year />, po serii [[Wstrząśnienie mózgu|wstrząśnień mózgu]] zakończył zawodniczą karierę w wieku niespełna 27 lat tuż przed rozpoczęciem tego turnieju<ref name=contrib /><ref name=great /><ref name=radionz />. Ogółem podczas [[Lista reprezentantów Nowej Zelandii w rugby union mężczyzn|reprezentacyjnej kariery]] rozegrał 39 spotkań, z czego 21 było oficjalnymi meczami międzynarodowymi, drużynę jako kapitan prowadził w szesnastu spotkaniach, w tym w czterech testmeczach, natomiast wszystkie punkty (odpowiednio 52 i 16) zdobył z [[Przyłożenie (rugby)|przyłożeń]], których [[Rugby union#Zdobywanie punktów|wartość w tym okresie]] wynosiła cztery punkty<ref name=yahoo>{{cytuj stronę|url = http://nz.sports.yahoo.com/rugby/news/article/-/13155868/jock-hobbs-passes-away/|tytuł = Jock Hobbs passes away|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = nz.sports.yahoo.com|język = en}}</ref>.
Linia 47:
Po ukończeniu Christ's College studiował prawo na [[University of Canterbury]], tytuł uzyskując w 1982 roku<ref name=radionz />. Do [[Adwokatura|palestry]] został przyjęty rok później, zaś w 1987&nbsp;r. został wspólnikiem w kancelarii prawniczej Rainey Collins w [[Wellington]], w której po czterech latach został starszym wspólnikiem<ref name=remembered />.
 
Pozostał również związany ze sportem, w pierwszej połowie lat dziewiećdziesiątych trenował bowiem drużynę [[Uniwersytet Wiktorii|uniwersytetu w Wellington]]<ref name=critical /> oraz [[New Zealand Universities|reprezentację nowozelandzkich uniwersytetów]]. W 1995 roku został wybrany do zarządu [[NowozelandzkiNew ZwiązekZealand Rugby|Nowozelandzkiego Związku RugbyUnion]]. Mające status amatorskiego sportu [[rugby union]] przeżywało wówczas kryzys, związany z podjętą przez magnata medialnego, [[Kerry Packer|Kerry Packera]]a, próbą stworzenia zawodowych rozgrywek. Założona przez niego [[World Rugby Corporation]] za pomocą lukratywnych umów rekrutowała zawodników niezadowolonych z nierównomiernej redystrybucji dochodów z tego sportu prowadzonej przez krajowe związki rugby. Przeprowadzona przez Hobbsa, stawiająca na szali pieniądze i ponadstuletnią tradycję, sześciotygodniowa kampania nakłaniania graczy ''All Blacks'' do podpisania kontraktów z NZRU zakończyła się sukcesem<ref name=great /><ref name=contrib />. Koncepcja World Rugby Corporation ostatecznie upadła, a Hobbs zyskał miano "człowieka, który uratował rugby"<ref name=great /><ref name=contrib /><ref name=year /><ref name=remembered /><ref name=sportnz />. Pod koniec roku [[Międzynarodowa Rada Rugby|IRB]] wprowadziła natomiast profesjonalizację tego sportu. Pomimo tego Hobbs nie znalazł się w odchudzonym w 1996&nbsp;r. do dziewięciu osób zarządzie<ref name=year /><ref>{{cytuj stronę|url = http://www.skysport.co.nz/article/rugby-union/headlines/comment-hobbs-brilliant-legacy-58306|tytuł = Hobbs' brilliant legacy|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = skysport.co.nz|język = en}}</ref>.
 
W 1999 roku ukończył studia [[Master of Business Administration|MBA]] w Henley College i zaangażował się w przedsięwzięcia biznesowe<ref name=radionz />. Między innymi<ref>{{cytuj stronę|url = http://public.sharkpatrol.co.nz/index.php?page=search&stype=individual&results=true&firstname=Michael&middlename=James&surname=HOBBS|tytuł = Company Directorships|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = public.sharkpatrol.co.nz|język = en}}</ref> w sierpniu 2000&nbsp;r. objął stanowisko dyrektora Strategic Finance Ltd, które piastował do 2005 roku<ref name=year /><ref name=illness />. W sierpniu 2008&nbsp;r. firma ta ogłosiła [[moratorium]] na spłatę swoich zobowiązań (w wysokości ponad 400 mln [[Dolar nowozelandzki|NZD]])<ref name=illness>{{cytuj stronę|url = http://www.stuff.co.nz/business/money/6606498/Illness-stopped-Jock-Hobbs-probe|tytuł = Illness stopped Jock Hobbs probe|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = stuff.co.nz|język = en}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url = http://www.nbr.co.nz/article/hobbs-illness-ended-fma-inquiry-gb-113662|tytuł = FMA backed off Jock Hobbs investigation|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = nbr.co.nz|język = en}}</ref>, a w marcu 2010&nbsp;r. została postawiona w zarząd komisaryczny, w związku z czym wobec osób związanych z zarządzaniem nią zostało wszczęte śledztwo organów nadzoru finansowego<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.nzherald.co.nz/business/news/article.cfm?c_id=3&objectid=10643564|tytuł = Probe into collapse of rugby star's company|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = nzherald.co.nz|język = en}}</ref>.
 
Po utracie praw do współorganizowania wraz z [[Australia|Australią]] zaplanowanego na rok 2003 [[Puchar Świata w Rugby 2003|Pucharu Świata]] i na fali niezadowolenia regionalnych związków rugby Hobbs w 2002 roku ponownie znalazł się w zarządzie [[NowozelandzkiNew ZwiązekZealand Rugby Union|NZRU]], tym razem jednak w roli prezesa<ref name=year />. Był kluczową postacią w przygotowywaniu kandydatury [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]] do organizacji [[Puchar Świata w Rugby 2011|Pucharu Świata w 2011 roku]]<ref name=keen /><ref>{{cytuj stronę|url = http://www.stuff.co.nz/sport/rugby/5833081/The-jewel-in-the-rugby-crown-down-to-Hobbs|tytuł = 'The jewel in the rugby crown' down to Hobbs|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = stuff.co.nz|język = en}}</ref>. Był również przewodniczącym delegacji, obejmującej między innymi premier kraju, [[Helen Clark]], przedstawiciela NZRU, Chrisa Mollera, oraz dwóch zawodników: ówczesnego kapitana reprezentacji, [[Tana Umaga|Tanę Umagę]], oraz legendę ''All Blacks'' lat sześćdziesiątych XX wieku, [[Colin Meads|Colina Meadsa]], która w listopadzie 2005 roku w [[Dublin]]ie przekonała zarząd IRB do powierzenia Nowej Zelandii praw do organizacji tej imprezy<ref name=contrib /><ref>{{cytuj stronę|url = http://www.rwc2011.irb.com/destinationnewzealand/news/newsid=2040925.html|tytuł = Marking five years of progress|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = rwc2011.irb.com|język = en}}</ref>.
 
W latach 2002–2007 zasiadał w IRB Council, piastując też stanowiska w Komitecie Wykonawczym i Komitecie ds. Przepisów IRB<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.irb.com/newsmedia/mediazone/pressrelease/newsid=2061475.html|tytuł = IRB mourns the passing of Jock Hobbs|data dostępu = 2012-04-04|opublikowany = irb.com|język = en}}</ref>. W latach 2004–2006 był również szefem [[SANZAR]] – organizacji zarządzającej [[Super Rugby|Super 12]] oraz [[The Rugby Championship|Pucharem Trzech Narodów]] – przyczyniając się między innymi do rozszerzenia tej pierwszej o dwa kolejne zespoły oraz zwiększenia liczby spotkań w drugiej imprezie, a uczestnicząc także w negocjacjach z sieciami telewizyjnymi dotyczących kontraktu na lata 2006–2010<ref name=sanzar>{{cytuj stronę|url = http://www.sanzarrugby.com/sanzar-news/sanzar-pays-tribute-to-jock-hobbs/|tytuł = SANZAR pays tribute to Jock Hobbs|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = sanzarrugby.com|język = en}}</ref>.
Linia 67:
Był żonaty z Nicky ''née'' Deans (siostrą reprezentantów Nowej Zelandii, [[Robbie Deans|Robbie'ego]] i [[Bruce Deans|Bruce'a]]<ref name=contrib />), z którą miał czwórkę dzieci: [[Michael Hobbs|Michaela]] (występującego w zespole [[Blues (Super Rugby)|Blues]]<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.theblues.co.nz/players/163-Michael-Hobbs.aspx|tytuł = Michael Hobbs|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = theblues.co.nz|język = en}}</ref>), Emily, Penny i Isabellę<ref name=contrib /><ref name=critical>{{cytuj stronę|url = http://www.stuff.co.nz/dominion-post/news/6553073/Hobbs-remains-in-critical-condition|tytuł = Hobbs remains in critical condition|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = stuff.co.nz|język = en}}</ref>.
 
Dwukrotnie odznaczony [[New Zealand Order of Merit|Nowozelandzkim Orderem Zasługi]]<ref name=contrib /><ref name=radionz /> – jako członek w 1996&nbsp;r roku<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.dpmc.govt.nz/node/1025|tytuł = The Queen's Birthday Honours List 1996|data dostępu = 2013-11-07|opublikowany = dpmc.govt.nz|język = en}}</ref>, a jako kawaler tego orderu wdziesięć 2006&nbsp;r.lat później<ref>{{cytuj stronę|url name=contrib http:/><ref/www.dpmc.govt.nz/node/375|tytuł name=radionz The Queen's Birthday Honours List 2006|data dostępu = 2013-11-07|opublikowany = dpmc.govt.nz|język = en}}</ref>. Uhonorowany również wieloma wyróżnieniami, m.in.: nagrodą imienia Vernona Pugha podczas gali [[IRB Awards]] w 2011<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.irb.com/history/awards/newsid=2060050.html#thierry+dusautoir+irb+player+of+the+year|tytuł = Thierry Dusautoir IRB Player Of The Year|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = irb.com|język = en}}</ref>, nagrodą człowieka roku [[The New Zealand Herald]] w 2005<ref name=year>{{cytuj stronę|url = http://www.nzherald.co.nz/new-zealanders-of-the-year/news/article.cfm?c_id=1501017&objectid=10360354|tytuł = NZer of the Year: Jock Hobbs|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = nzherald.co.nz|język = en}}</ref>, nagrodą lidera roku (''SPARC Leadership Award'') nowozelandzkiej rządowej agencji sportu za 2010<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.sportnz.org.nz/About-SportNZ/Media/2011-Media-Releases/Jock-Hobbs-wins-SPARC-Leadership-Award/|tytuł = Jock Hobbs wins SPARC Leadership Award|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = sportnz.org.nz|język = en}}</ref>, a także Steinlager Salver w 2011 roku za zasługi dla nowozelandzkiego rugby<ref>{{cytuj stronę|url = http://www.3news.co.nz/Jock-Hobbs-honoured-at-2011-Rugby-Awards/tabid/415/articleID/235031/Default.aspx|tytuł = Jock Hobbs honoured at 2011 Rugby Awards|data dostępu = 2012-04-01|opublikowany = 3news.co.nz|język = en}}</ref>.
 
{{Przypisy|2}}