Egon Krenz: Różnice pomiędzy wersjami

|od = [[24 października]] [[1989]]

|do = [[6 grudnia]] [[1989]]

Od 1971 (aż do upadku [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]]) był członkiem [[Volkskammer|Izby Ludowej]], przez kolejne dziesięć lat (do 1981) zasiadał w jej [[prezydium]]. W 1973 awansował zostając członkiem KC [[Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec|SED]]. Cieszył się wtedy olbrzymim zaufaniem [[Erich Honecker|Ericha Honeckera]]. W latach 1981-1984 był członkiem [[Rada Państwa NRD|Rady Państwa NRD]]. W 1983 został członkiem [[Biuro Polityczne|politbiura]] i sekretarzem KC NSPJ. W 1984 został wybrany zastępcą przewodniczącego Rady Państwa (de facto drugim po Honeckerze człowiekiem w republice). W czerwcu 1989 ze zrozumieniem wypowiadał się o [[Protesty na placu Tian’anmen w 1989|masakrze na placu Niebiańskiego Spokoju]] w [[Pekin]]ie („należało coś uczynić, w celu przywrócenia porządku”). W październiku 1989 roku jako następca [[Erich Honecker|Honeckera]] przejął funkcje sekretarza generalnego SED oraz przewodniczącego Rady Państwa i szefa Narodowej Rady Obrony. 3 grudnia 1989 zrzekł się wszystkich stanowisk w państwie i partii. W styczniu 1990 na własną prośbę został wykluczony z członkostwa w SED-[[Die Linkspartei.PDS|PDS]].