Maria kliwijska (księżna Orleanu): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
rozwinięcie biogramu
m styl., kategoria
Linia 28:
Poetka tworząca w [[Język starofrancuski|języku starofrancuskim]]. Dwa [[Rondo (literatura)|ronda]] Marii kliwijskiej (''L'abit le moine ne fait pas'' i ''En la forest de longue actente'') zachowały się w XV-wiecznym rękopisie przechowywanym we [[Francuska Biblioteka Narodowa|Francuskiej Bibliotece Narodowej]] w Paryżu<ref>Bibliothèque nationale de France, MS français 9223, fol. 26v</ref> .
 
Wraz z mężem, który nie brał udziału w rozgrywkach politycznych, księżna Maria stworzyła znaczący ośrodek kultury, jakim był dwór orleański w [[Blois]], odgrywając w nim ważną rolę jako mecenas sztuki i centralna postać salonu poetyckiego<ref>Catherine M. Müller, ''Marie de Clèves, poétesse et mécène du XVe siècle'', "Le moyen français", 48, 2001, s. 57.</ref>.
 
== Pochodzenie ==
Linia 36:
 
== Małżeństwa i potomstwo ==
W roku 1440 została wyswatana przez wuja [[Filip III Dobry|Filipa Dobrego]]. Mężem Marii został wnuk króla Francji [[Karol V Mądry|Karola V]] i książę Orleanu, podwójny wdowiec [[Karol Orleański|Karol I]], który niedawno został wypuszczony przez Anglików z wieloletniej niewoli. [[Ludwik Orleański|Ojciec Karola]] został zamordowany na zlecenie dziadka macierzystego obecnej żony, [[Jan bez Trwogi|Jana Bez Trwogi]]. Zaślubiny 14-letniej księżniczki z niemal 50-letnim księciem miały miejsce 26 października 1440 w [[Saint-Omer (Pas-de-Calais)|Saint-Omer]]<ref>ks. Lucien Détrez, ''Le mariage de Charles d'Orléans et de Marie de Clèves à Saint-Omer (26 novembre 1440) d'après les archives du Nord'', "Annales du Comité flamand de France", 45, 1954, s. 329-340.</ref>.
 
Dzięki trzeciemu małżeństwu książę Karol I doczekał się męskiego dziedzica Ludwika, przyszłego władcy Francji [[Ludwik XII|Ludwika XII]]. Poza synem Maria urodziła dwie córki.
 
Po śmierci męża w 1463 Maria objęła w posiadanie oprawę wdowią i została opiekunką małoletnich dzieci. W nieznanych bliżej okolicznościach, prawdopodobnie w 1480, poślubiła potajemnie znacznie od siebie młodszego ''szlachcia [[Artois|artezyjskiego]]'', gubernatora [[Saint-Omer (Pas-de-Calais)|Saint-Omer]], którym był niejaki Jean de Rabodanges<ref>Lubov Breit Keefer, ''Music angels. A thousand years of patronage'', Baltimore: Keefer, 1976, s. 21.</ref><ref>''Clèves (Marie de)''
[w:] Philippe Boitel, ''Les Français qui ont fait la France'', Bordeaux: Éditions SudOuest, s. 2009, s. 335.</ref>. Maria z powoduWskutek powtórnego małżeństwa Maria de facto traciła prawo do używania tytułów przysługujących księżnej wdowie orleańskiej. Jednak z powoduuwagi na skandaluskandal, jaki wywołałby ten mezalians, związek nie został ujawniony publicznie.
 
== Bibliografia ==
Linia 54:
[[Kategoria:Urodzeni w 1426]]
[[Kategoria:Zmarli w 1487]]
[[Kategoria:Francuscy poeci średniowieczni]]
[[Kategoria:Niemiecka szlachta]]