Wikipedia

Angiotensyna: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Angiotensyna II (AII, AT): Dodane są 2 enzymy, które powodują konwersję angiotensyny I w angiot. II. Było to jedno z pytań mojej pani doktor, więc uznałem, że może się komuś przydać. Informacja na podstawie "Histologii" prof. Sawickiego
poprawa linków do przek., WP:SK, drobne redakcyjne, zmiana poz. bibliograf. na przypis, wikizacja
Linia 1:
[[Plik:Angiotensins I and II comparison.png|right|thumb|300px|Angiotensyna]]
[[ImagePlik:Angiotensinogen-Angiotensin.svg|thumb|450px|Szlak przemian angiotensynogenu.Na zielonym tle przedstawiono związku wykazujące aktywność biologiczną, na szarym bez]]
'''Angiotensyna''' – [[hormony peptydowe|hormon peptydowy]] wchodzący w skład układu hormonalnego [[Układ renina-angiotensyna-aldosteron|RAA]], którego zadaniem jest kontrola stężenia [[jon]]ów [[sód|sodowych]] i [[potas]]owych w organizmie. Angiotensyny stymulują wydzielanie [[MineralokortykoidMineralokortykoidy|mineralokortykosteroidu]] [[aldosteron]]u.
 
=== Angiotensynogen (α2-globulina) ===
Angiotensynogen (inaczej α2-[[Globuliny|globulina]]) jest jednym z białek osocza krwi odpowiedzialnym za transport kwasów tłuszczowych i hormonów steroidowych, jak i również [[prohormon]]em angiotensyny I. Składa się z 453 reszt aminokwasowych i jest wydzielany głównie przez wątrobę.
 
=== Angiotensyna I (AI) ===
Linia 13:
=== Angiotensyna II (AII, AT) ===
H<sub>2</sub>N-Asp-Arg-Val-Tyr-Ile-His-Pro-Phe-COOH
W płucach, pod wpływem enzymu ACE1 / CD 143 ([[konwertaza angiotensyny]], kininaza II) i poprzez usunięcie [[Histydyna|histydyny]] i [[Leucyna|leucyny]], znajdujących się na końcu łańcucha peptydowego angiotensyny I powstaje oktapeptyd angiotensyna II ('''AII''' lub '''AT'''). Angiotensyna II wykazuje najsilniejsze działanie kurczące błonę mięśniową [[naczyniaNaczynie krwionośne|naczyń krwionośnych]].
 
Angiotensyna II jest jednym z najbardziej efektywnych regulatorów ciśnienia krwi; wywołuje silny skurcz mięśniówki drobnych naczyń krwionośnych i znacząco podnosi ciśnienie tętnicze krwi, tym samym zwiększając częstotliwość pracy serca. Angiotensyna II reguluje również homeostazę wodno-elektrolitową organizmu, pobudzenie współczulnego układu nerwowego oraz biosyntezę i wydzielanie niektórych hormonów kory nadnerczy (tak zwane [[kortykosteroidy]]).
 
ACEInne nieenzymy jest jedynym enzymem , który powodujekatalizujące przemianę angiotensyny I w angiotensynę II. Tę przemianę mogą powodować równieżto [[chymazy]] produkowane(wytwarzane m.in. w sercu) orazi [[katopepsyny]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Sawicki | imię = Wojciech | tytuł = Histologia | data = 2009 | wydawca = Wydawnictwo Lekarskie PZWL | miejsce = Warszawa | isbn = 978-83-200-4103-3 | strony = }}</ref>.
=== Angiotensyna III (AIII) ===
Linia 26:
H<sub>2</sub>N-Val-Tyr-Ile-His-Pro-Phe-COOH
Heksapeptyd angiotensyna IV ('''AIV''') wykazuje najmniejszą aktywność biologiczną.
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
Linia 32 ⟶ 34:
* ''Leki hamujące układ renina-angiotensyna-aldosteron'' (pod red. Grzegorza Opolskiego i Krzysztofa J. Filipiaka): Wrocław: Urban & Partner, 2000
* Różański Jacek: Z''wiązek polimorfizmu genów układu renina-angiotensyna-aldosteron z przebiegiem klinicznym autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek'': Szczecin: PAM, 2007
* Sawicki Wojciech: ''Histologia'': Warszawa: Wydawnictwo lekarskie PZWL, 2009
* Seweryn Ewa: ''Badania właściwości dehydrogenazy aldehydu 3-fosfoglicerynowego i jej powiązań z układem renina - angiotensyna'': Wrocław, 1992
* Skoczyńska Anna: ''Metabolizm lipidów, układ renina-angiotensyna i reaktywność naczyń u szczurów poddanych ekspozycji złożonej na ołów i kadm'': Wrocław: AM, 1998
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Angiotensyna”