Man’yōgana: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Rozbudowa artykułu |
m →Dalszy rozwój: lit. |
||
Linia 61:
W obu tych przypadkach istniała nadal możliwość zapisu tej samej sylaby za pomocą kilku czy kilkunastu znaków, np. we wczesnych wersjach katakany sylabę ''u'' notowano za pomocą 宀, ウ lub 于, a sylabę ''ne'' za pomocą ネ bądź 子<ref>Chodzi tu o znak zodiaku chińskiego 子 ''ne'' ‘szczur’, a nie o identycznie wyglądający znak 子 ''ko'' ‘dziecko’.</ref>.
W roku 1900 japońskie Ministerstwo Edukacji ustaliło obecnie obowiązujące kształty znaków [[Kana|kany]] i wprowadziło zasadę, iż jedna sylaba (a ściślej: [[Mora (lingwistyka)|mora]]) zapisywana jest zawsze jednym i tym samym znakiem. W ten sposób ustalono zasób i wygląd obu sylabariuszy japońskich: [[Hiragana|hiragany]] i [[Katakana|katakany]], przy czym znak źródłowy w
== Man’yōgana dzisiaj ==
| |||