Louis-Charles de Flers: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Bułczatow (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 34:
W dniu 14 maja generałowi dywizji de Flersowi powierzono dowodzenie nad Armią Wschodnich Pirenejów<ref>Prats, Mas Deu</ref>. Początek [[Wojna o Pireneje|wojny o Pireneje]] miał dla Francji niepomyślny przebieg. Hiszpańska Armia Katalońska pod dowództwem generała-kapitania [[Antonio Ricardos|Antoniego Ricardosa]] zaatakowała Francję 17 kwietnia. Jej szeregi liczyły 4,5 tysiąca ludzi. Pierwszym sukcesem Hiszpanów było rozpędzenie 400-osobowego garnizonu w [[Saint-Laurent-de-Cerdans]]. Trzy dni później wojska Ricardosa uderzyły na [[Céret]], którego broniło 1800 Francuzów. Obrońcy zostali pokonani, a ich straty wyniosły: 100 – 200 zabitych, rannych oraz zaginionych. Ponadto 200 żołnierzy utonęło w [[Tech (rzeka)|rzece Tech]] podczas próby ucieczki. Tymczasem w oddziałach Ricardosa było tylko 17 rannych<ref>Smith (1998), 45</ref>.
 
W dniu 19 maja Ricardos, na czele 7-tysięcznego oddziału, przesunął się w stronę obozu de Flersa w [[Mas Deu]]. Znajdował się tam zespół [[Średniowiecze|średniowiecznych]] zabudowań wzniesionych przez [[Templariusze|templariuszy]]. W trakcie [[Bitwa pod Mas Deu|bitwy pod Mas Deu]] Francuzi stracili: 150 zabitych żołnierzy, 280 rannych. Poza tym stracili trzy armaty 6-funtowe, a także sześć wozów z amunicją. Po stronie hiszpańskiej było 34 zabitych oraz nieznana liczba rannych. De Flers wycofał się do twierdzy w [[Perpignan]]. Tam stawiłdoszło czołado buntowibuntu batalionujednego z batalionów [[Gwardia Narodowa (Francja)|Gwardii Narodowej]], który za karę rozwiązano. Ricardos nie wyruszył w pościg za pokonanymi Francuzami. Zamiast tego zawrócił, by opanować [[Fort de Bellegarde]]<ref>Smith (1998), 46</ref>.
 
Potężna forteca Bellegarde, położona ponad miasteczkiem [[Perthus]], chroniła szlaku wiodącego przez [[Pireneje]]. Szlak znajdował się na wysokości 300 metrów i stanowił główne połączenie pomiędzy [[Barcelona|Barceloną]] i Perpignan. De Flers usiłował przyjść garnizonowi twierdzy z odsieczą. Próbował m.in. dostarczyć obrońcom zapasy pod eskortą 3 350 żołnierzy, którzy 29 maja próbowali dotrzeć do twierdzy, przedzierając się przez linie wroga, oblegającego twierdzę.<ref>Smith (1998), 47</ref> Działania de Flersa zakończyły się niepowodzeniem. W czasie gdy Hiszpanie byli zajęci oblężeniem Bellegarde, de Flers przepędził inne oddziały wroga z portu w [[Collioure]].<ref>Michaud, Flers, Charles de</ref> Oblężenie Bellegarde dobiegło końca 24 czerwca, gdy francuski garnizon skapitulował.<ref>Smith (1998), 48</ref>