Lestat de Lioncourt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Nowe życie: Czyszczenie strony, poprawa popularnych błędów językowych przy użyciu AWB |
|||
Linia 16:
Przez całe swe długie życie Lestat zadawał sobie wiele pytań natury [[filozofia|filozoficznej]], czy wręcz [[teologia|teologicznej]], jak np. "Czy to co robię jest dobre?", "Gdzie jest Bóg?", "Co stanie się po śmierci?", "Co czyni człowieka szczęśliwym?" i wiele innych. Ostatecznie doszedł do przekonania, iż świat jest jak Dziki Ogród, wypełniony pięknem i śmiercią.
Na przestrzeni zaledwie kilku stuleci Lestat stał się jednym z najpotężniejszych wampirów, którego moce porównywalne były z siłą jedynie najstarszych wampirów żyjących tysiąclecia. Stało się to dzięki ogromnej mocy krwi Magnusa oraz jego związku z [[Akasha (Kroniki wampirów)|Akashą]] – królową wampirów. Lestat uwielbiał luksus i przywiązywał dużą wagę do swojego wyglądu i modnego stroju, przy czym zawsze trzymał się zasady, iż czerń najbardziej przystoi wampirowi. Postać ta jest jednocześnie bardzo skomplikowana pod względem seksualnym. Częstokroć, szczególnie na początku, jego partnerami byli mężczyźni, co Lestat uzasadniał tym, że kobiety w poprzednich wiekach były o wiele mniej interesującymi postaciami niż mężczyźni.
Jako pierwszą przemienił w wampira swoją matkę [[Gabriella de Lioncourt|Gabrielę]], z którą później wspólnie żył. Następnie podarował mroczny dar swojemu przyjacielowi [[Nicolas de Lenfent|Nicolasowi]], który był więziony przez inne wampiry. Ten jednak obrócił się od niego, pozostając wraz z paroma wampirami w zamkniętym teatrze Lestata. Jednym z jego kolejnych towarzyszy był [[Louis de Pointe du Lac]], młody francuski arystokrata, mieszkający w pobliżu [[Nowy Orlean|Nowego Orleanu]], którego Lestat przemienił w wampira jeszcze w [[XVIII wiek|XVIII]] wieku i od tego czasu razem mieszkali, podróżowali i zabijali, choć Louis zawsze miał przed tym ostatnim opory ze względu na swe "nadmierne", jak to określał Lestat, człowieczeństwo.
W [[1795]] wspólnie przemienili w wampira osieroconą dziewczynkę [[Claudia (Kroniki wampirów)|Claudię]], która stałą się niejako ich "córką". Lestat wprowadził ją w tajniki wampirzego życia, a Louis, który naprawdę ją kochał, nauczył ją innego spojrzenia na świat i zdradził jej tajemnicę jak została przemieniona. Obydwaj jednak się jej lękali, ponieważ była bardziej brutalna niż nawet sam Lestat.
Rok [[1860]] był dla tej trzyosobowej kompanii przełomowy. Po 65 latach Claudia zbuntowała się i próbowała zabić Lestata spalając przy tym cały dom i okropnie go raniąc. Lestata nie było jednak tak łatwo zgładzić. Po tym wypadku musiał się on jednak zregenerować i odnowić swe siły, więc usnął w podziemiach Nowego Orleanu. Przerażały go nowe, niezrozumiałe dla niego czasy. W latach 70 odwiedził go Louis, wybaczając mu. Po tym wydarzeniu Lestat dosłownie zakopał się w Ziemi by umrzeć z głodu krwi. Jednak odgłosy muzyki jego sąsiadów pobudziły go do ponownego życia. Lestat wyszedł na powierzchnię i dogadał się z grupą, stając się jej członkiem. Jego ambicje kazały mu ujawnić sekrety wampirów całemu światu, za co wkrótce został znienawidzony przez ich społeczność.
| |||