Katapulta startowa: Różnice pomiędzy wersjami

Zadaniem współcześnie stosowanych katapult startowych, jest wspomaganie startu samolotów, przez nadanie im dużego przyspieszenia początkowego umożliwiającego osiągnięcie [[Prędkość startowa|prędkości startowej]] na bardzo krótkim odcinku pokładu startowego. Urządzenia tego typu mają postać wbudowanego w pokład startowy toru ze znajdującym się poniżej tłokiem wyposażonym w specjalny uchwyt do przytwierdzania podwozia dziobowego samolotu. Pod wpływem wysokiego ciśnienia [[Para wodna|pary]] poruszający się tłok ciągnie za sobą samolot i w czasie około 4 sekund nadaje mu prędkość, która wraz z prędkością lotniskowca i czołowego [[wiatr]]u (start odbywa się po ustawieniu okrętu pod wiatr) zapewnia osiągnięcie odpowiedniej siły nośnej i start maszyny. Niektóre samoloty marynarki, np [[North American FJ-2 Fury]], posiadały wydłużoną goleń podwozia dziobowego dzięki czemu zapewniano większy [[kąt natarcia]] skrzydeł co ułatwiało start.

 

 

 

Samoloty startujące z lotniskowców przy pomocy katapult startowych określa się skrótem [[CATOBAR]]. W celu zapewnienia bezpiecznego lądowania tego typu maszyn konieczne jest stosowanie [[Lina hamująca|lin hamujących]] skracających dobieg samolotu.