François Henri de Montmorency-Bouteville: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 14:
Gdy wybuchła kolejna wojna, [[Ludwik XIV|król]] oraz [[Franciszek Michał le Tellier, markiz de Louvois|Louvois]] doszli do wniosku, że Luxemburg był jedynym wodzem, który potrafi sobie poradzić z [[Wilhelm III Orański|księciem Orańskim]], i otrzymał dowództwo nad armią we [[Flandria|Flandrii]]. [[1 lipca]] [[1690]] odniósł wielkie zwycięstwo nad Księciem [[Prince Georg Friedrich of Waldeck|Waldeckiem]] w bitwie pod [[Bitwa pod Fleurus (1690)|Fleurus]]. W następnym roku dowodził armią w zwycięskiej bitwie pod [[bitwa pod Leuze|Leuze]] [[18 sierpnia]] [[1691]].
 
W następnej kampanii dowodził [[oblężenie Namur|oblężeniem twierdzy Namur]] oraz pobił [[Wilhelm III Orański|Wilhelma Orańskiego]] w bitwie pod [[bitwa pod Steenkerke (1692)|Steenkerke]] w [[1692]]; a [[29 czerwca]] [[1693]] odniósł wielkie zwycięstwo pod [[Bitwa pod Neerwinden (1693)|Neerwinden]], po której został nazwany ''le tapissier de Nôtre Dame'' z powodu wielkiej liczby zdobytych sztandarów, które wysłał do słynnej katedry. W Paryżu wszyscy oprócz króla (który jako stronnika i krewnego Kondeusza przyjął Luxembourga ozięble), witali go z entuzjazmem.
W kampanii [[1694]], Luxemburg zdziałał we Flandrii niewiele, oprócz przeprowadzenia słynnego marszu w obliczu nieprzyjaciela z [[Vignamont]] do [[Tournay]].