Raimondo Montecuccoli: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków do przek., poprawa linków |
poprawa linków |
||
Linia 24:
Od [[1672]] r. przeciwstawiał się podbojom [[Francja|francuskich]] armii [[Ludwik XIV|Ludwika XIV]], a gdy nieuchronna wojna w końcu wybuchła otrzymał dowództwo nad cesarską armią. W kampanii [[1673]] r. z sukcesami manewrował, mając za rywala marszałka [[Henri de Turenne|de Turenne'a]] nad [[Neckar]]em i [[Ren]]em, następnie zabezpieczył zdobycie [[Bonn]]. Później połączył swą armię z armią [[Wilhelm III Orański|księcia orańskiego]] nad dolnym Renem.
Wycofał się, gdy w [[1674]] r. naczelnym wodzem nad Renem został [[Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor)|Fryderyk Wilhelm]]. Jednak błyskotliwe sukcesy Turenne'a zimą 1674-[[1675]] spowodowały, że powrócił nad Ren. Przez miesiące dwaj wodzowie manewrowali w dolinie Renu do momentu, gdy w [[bitwa pod Nieder Sasbach|bitwie pod Nieder Sasbach]] Turenne poległ. Montecuccoli najechał zaraz Alzację, gdzie prowadził walkę manewrową z [[Ludwik Burbon, Kondeusz Wielki|Kondeuszem Wielkim]]. Ostatnim osiągnięciem Monteccuccoliego w wojnie było oblężenie [[Philippsburg
== Emerytura ==
| |||