Czesław Kaczmarek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Gungir1983 (dyskusja | edycje) infobox |
WP:SK, drobne redakcyjne |
||
Linia 18:
|2. funkcja =
|2. funkcja - okres =
|wyznanie = [[
|kościół = [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]]
|inkardynacja =
Linia 62:
Urodził się 16 kwietnia 1895 w [[Lisewo Małe|Lisewie Małym]] w okolicach [[Sierpc]]a. Był dzieckiem Franciszki Bronisławy z domu Rogozińskiej oraz Józefa Kaczmarka. Ochrzczony został w kościele parafialnym w Gozdowie. Dzieciństwo spędził w Ligowie, gdzie w [[Parafia św. Mateusza w Ligowie|parafialnym]] kościele przyjął [[Pierwsza Komunia Święta|Pierwszą Komunię Świętą]].
Po ukończeniu szkoły wiejskiej wstąpił do seminarium nauczycielskiego w Wymyślinie <!--Uwaga, nie jest to wieś [[Wymyślin]], tylko obszar Skępego!-->(od 1997 część [[Skępe]]go<ref name="regiopedia">{{cytuj stronę|url=http://kujawsko-pomorskie.regiopedia.pl/wiki/skepe|tytuł=Skępe|autor=Bożena Ciesielska|opublikowany=regiopedia.pl|data dostępu=2011-08-26}}</ref>). W 1916, po otrzymaniu dyplomu ukończenia seminarium nauczycielskiego, udzielał prywatnych korepetycji, a następnie wstąpił do [[Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku|seminarium duchownego
Powrócił do Polski w 1928. W diecezji płockiej objął urząd sekretarza Związku Młodzieży Polskiej Męskiej, a następnie został dyrektorem płockiego Diecezjalnego Instytutu [[Akcja Katolicka|Akcji Katolickiej]]. Był inicjatorem założenia w 1936 w Płocku Wieczorowego Uniwersytetu Wykształcenia Religijnego, który w 1938 przekształcono w Instytut Wyższej Kultury Religijnej.
=== Objęcie biskupstwa ===
24 maja 1938 do biskupa Nowowiejskiego dotarła wiadomość o nominacji Czesława Kaczmarka na stanowisko [[biskup diecezjalny|biskupa diecezjalnego]] [[diecezja kielecka|diecezji kieleckiej]]. [[Sakra|Sakrę biskupią]] odebrał 4 września 1938 z rąk
=== Lata II wojny światowej ===
Linia 82:
=== Aresztowanie i proces ===
20 stycznia 1951 został aresztowany pod zarzutami [[szpiegostwo|szpiegostwa]] na rzecz Stanów Zjednoczonych oraz [[Stolica Apostolska|Stolicy Apostolskiej]], faszyzacji życia społecznego, [[cinkciarz|nielegalnego handlu walutami]] oraz [[Kolaboracja|kolaboracji]]. Był torturowany w areszcie śledczym [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|MBP]]. Podczas procesu w nagonkę na biskupa włączyły się tzw. księża patrioci i koncesjonowane przez władzę ruchy katolickie. [[Tadeusz Mazowiecki]], redaktor naczelny [[Wrocławski Tygodnik Katolików|„Wrocławskiego Tygodnika Katolików”]] opublikował artykuł krytykujący działalność biskupa<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.rp.pl/artykul/73916_Katolicy_przeciw_Kosciolowi.html | tytuł = Katolicy przeciw Kościołowi | data dostępu =2013-03-14| autor =Filip Musiał | opublikowany = rp.pl| data = 3 grudnia 2007}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url =http://www.rp.pl/artykul/843344,1041891-Nagonka-na-hierarche.html | tytuł = Nagonka na hierarchę | data dostępu =2013-08-26| autor = Michał Płociński | opublikowany = rp.pl| data = 26 sierpnia 2013}}</ref>
W dniach od 14 do 22 września 1953 w trakcie [[proces biskupa Kaczmarka|pokazowego procesu]] przyznał się do zarzucanych mu czynów. Osądzony i skazany na 12 lat więzienia za prowadzanie antypaństwowego i antyludowego ośrodka oraz „za kolaborację z Niemcami, usiłowanie obalenia ustroju PRL i propagandę na rzecz waszyngtońsko-watykańskich mocodawców”. Obrońcą z urzędu był [[Mieczysław Maślanko]], którego działalność w trakcie procedury przeprowadzonej w 1956 w celu zbadania możliwość rehabilitacji została opisana przez prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej: „Odnośnie do obrońców w sprawie tej słusznie biskup Kaczmarek powiedział, że oskarżeni bali się bardziej swoich obrońców aniżeli prokuratora i że obrońcy współpracowali z organami Bezpieczeństwa Publicznego”.
| |||