V8 (silnik): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 38209029 autora 178.37.53.62 (dyskusja) WP:WER i WP:OR |
+ z en-wiki fragment, zob. listę autorów: https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=V8_engine&action=history |
||
Linia 2:
[[Plik:BMW S65 Engine Model.JPG|250px|thumb|Silnik samochodowy S65]]
[[Plik:Ebmw15.JPG|thumb|250px|[[Kolejowy silnik spalinowy|Silnik kolejowy]] [[a8C22]]]]
'''V8''' – [[silnik widlasty]] o ośmiu [[cylinder (mechanika)|cylindrach]] umieszczonych w dwóch rzędach w skrzyni korbowej, kąt rozwarcia między nimi wynosi najczęściej 90°, istnieją także konstrukcję o mniejszym rozwarciu. Wszystkie osiem [[tłok]]ów przekazuje siłę nacisku na wspólny [[wał korbowy]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Nunney | imię = Malcolm James | tytuł = Light and Heavy Vehicle Technology, Fourth Edition | wydawca = Butterworth-Heinemann | rok = 2006 | strony = 13–14 | isbn = 0750680377 | język = en
W najprostszej postaci są to dwie jednostki [[R4 (silnik)|R4]] dzielące wspólny wał korbowy. Rozwiązanie to dzieli jednak wady mniejszych silników R4 związane z wyważeniem jednostki - wraz ze wzrostem pojemności skokowej wzrastają drgania generowane w związku z siłami drugiego rzędu. Z tego powodu od lat 20. XX wieku stosuje się bardziej skomplikowane wały korbowe z wykorbieniami o dwóch płaszczyznach (z ang. crossplane) wyposażone w przeciwciężary. Dzięki temu motor V8 pracuje płynniej niż [[V6 (silnik)|V6]] będąc tańszym niż [[V12]]. Większość silników V8 stosowanych w sporcie samochodowym wykorzystuje jednak płaski wał korbowy (z ang. flat-plane) co pozwala na szybsze przyspieszanie i efektywniejszą pracę układu wydechowego<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Ludvigsen | imię = Karl | tytuł = Classic Racing Engines | wydawca = Haynes Publishing | rok = 2001 | isbn = 1859606490
Amerykańskie silniki V8 były używane jako podstawowe jednostki napędowe tzw. "[[muscle car]]s" ([[Chevrolet Chevelle]], [[Dodge Charger]]), jednak z powodzeniem są wykorzystywane również w pojazdach użytkowych, np. typu [[pick-up]]. W Europie silniki V8 są stosowane przez producentów samochodów luksusowych i sportowych: m.in. [[Aston Martin]], [[Audi]], [[BMW]], [[Ferrari]], [[Jaguar (motoryzacja)|Jaguar]], [[Mercedes-Benz|Mercedes]], [[Porsche]].
Produkcja seryjna silników V8 w [[Stany Zjednoczone|USA]] odbywa się od lat 40. [[XX wiek]]u do dzisiaj. Większość zbudowana jest pod kątem 90°.
== Spotykane kąty rozwarcia ==
Najczęściej spotykanym kątem pomiędzy rzędami cylindrów jest 90°. Układ taki sprawia, że silnik cechuje się szeroką i niską budową oraz optymalną charakterystyką zapłonu i generowanych drgań. Występują jednak także inne kąty rozwarcia. W silniku [[Ford Yamaha V8 engine|Ford/Yamaha V8]] zastosowanym w modelu [[Ford Taurus|Taurus ''SHO'']] występuje kąt 60°. Konstrukcja bazuje na jednostce [[Ford Duratec|Duratec V6]]. Podobnie zbudowane silniki konstrukcji Yamahy stosowane są w samochodach Volvo od 2005 roku. Dzięki węższej budowie mogą one zostać zamontowane poprzecznie do osi nadwozia. Do płynnej i równej pracy wymagane było jednak zastosowanie m.in. wałka wyrównoważającego<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.autos.ca/first-drives/first-drive-2006-volvo-xc90-v8-2/ | tytuł = First Drive: 2006 Volvo XC90 V8 | data dostępu = 2013-01-25 | nazwisko = McIntosh | imię = Jil | data = 2005-06-10 | opublikowany = Autos Canada | język = en}}</ref>. W 2010 roku General Motors zaprezentowało jednostkę Duramax o pojemności 4,5 l i kącie rozwarcia 72°.
Silnik [[Rover Meteorite]] powstał na bazie jednostki stosowanej w czołgu [[Rover Meteor]] (ta z kolei bazowała na silniku lotniczym [[Rolls-Royce Merlin|Merlin]]), odziedziczył po niej kąt 60°<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Robson | imię = Graham | tytuł = The Rover Story | wydawca = Patrick Stephens | miejsce = Cambridge | rok = 1977 | strony = 51 | isbn = 0-85059-279-8 | język = en}}</ref>. Spotykano także kąt 45° – wysokoprężna jednostka [[EMD 567|567]] stosowana do napędu lokomotyw, czy też w wyścigowym pojeździe [[Harry Miller|Miller]] z napędem na cztery koła (1932)<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Borgeson | imię = Griffith | tytuł = The Last Great Miller: The Four Wheel Drive Indy Car | wydawca = SAE International | rok = 2000 | isbn = 0-7680-0500-0 | język = en}}</ref>.
W 1922 roku [[Lancia]] wprowadziła silnik V8, w którym kąt rozwarcia cylindrów wynosił zaledwie 14°. Był on krótszy od odpowiadającego mu pojemnością motoru [[R6 (silnik)|R6]], przy czym węższy od typowej jednostki V8. Dzięki zwartej budowie i rozrządzie typu [[OHC]] silniki te były lżejsze i mocniejsze od współczesnych im jednostek o podobnej pojemności<ref name="Daniels, Driving Force, 70-71" >[[#Daniels, Driving Force|Daniels, Driving Force]], pp. 70-71, 92</ref>.
{{przypisy}}
== Linki zewnętrzne ==
* [http://craig.backfire.ca/pages/autos/v8-engines V8 Silnik]
|