Hejtus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Dopisanie jednego zdania z podaniem źródła |
poprawa przypisu nr 1 - tak jak pierwotnie - J.Belgrau, fragment książki "Wśród dolin i wzgórz", belgrau.republika.pl |
||
Linia 29:
[[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[Województwo gdańskie (1975-1998)|województwa gdańskiego]].
1 km na zachód od Pomieczyna Królewskiego znajduje się osada Hejtus. Nazwa osady w [[1773]] roku została zapisana jako ''Heytuss'', w [[1789]] ''Heitus'', w [[1865]] ''Heytus''. Od [[1921]] nazywa się "Hejtus". Podobnych osad powstawało wiele w XVII i XVIII w. W 1773 pustkowie opuścił zarządca Deynert i otrzymał je Andrzej Cirocki. W [[1820]] stały tutaj 2 królewskie gburstwa, mieszkało tu 12 osób. Jeszcze w [[1885]] osada należała do [[Sianowska Huta|Sianowskiej Huty]]. W [[1885]] w 8 domach mieszkały 44 osoby.<ref>J.Belgrau,fragment książki
Według lustracji królewszczyzn z 1664r. osada Hejtus należała do starostwa mirachowskiego i była królewszczyzną, stanowiła własność króla. W 1701r. żyło tu 8 luteran i odnotowano dolnoniemiecką nazwę Hejtus, tzn. "dom na siano". Niegdyś została tu wybudowana buda na siano,gospodarstwo i huta szkła<ref name=":1">Jerzy Schroeder, Pomieczyno.Z dziejów wsi i parafii,Pomieczyno 2006,s.14</ref>.W 1765r. mieszkał tu Mikołaj Paszeta.<ref>belgrau.republika.pl</ref>
| |||