Blokada Leningradu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PG (dyskusja | edycje)
Anulowanie wersji 37963809 autora 78.10.75.234 (dyskusja), Potrzebne źródło
→‎Obrona radziecka: Kosmetyczna poprawka interpunkcyjna.
Linia 32:
=== Obrona radziecka ===
[[Plik:RIAN archive 5634 Antiaircrafters guarding the sky of Leningrad.jpg|thumb|left|250px|Radzieckie działa przeciwlotnicze w Leningradzie, w tle widoczny jest [[Sobór św. Izaaka]]. Zdjęcie wykonano w dniu 1 października 1941 roku]]
Już od pierwszego dnia wojny – 22 czerwca 1941 zaczęto budować kilka pasów umocnień wokół miasta. W ciągu dwóch miesięcy powstało 400 schronów bojowych i 650 punktów ogniowych. Ustawiono także 24 000 zapór przeciwczołgowych. Jednak mimo, iż w pracę była zaangażowana spora część mieszkańców Leningradu, do chwili nadejścia wojsk niemieckich nie udało się ukończyć budowy wszystkich umocnień.
 
Naprzeciw wojsk niemieckich stanęły jednostki [[Front Leningradzki|Frontu Leningradzkiego]], pod dowództwem [[Kliment Woroszyłow|Klimenta Woroszyłowa]], a następnie (od września 1941) [[Gieorgij Żukow|Gieorgija Żukowa]], w składzie [[7 Armia (ZSRR)|7.]], [[14 Armia (ZSRR)|14.]] i [[23 Armia (ZSRR)|23. Armii]]. Siły radzieckie liczyły 930 000 żołnierzy. Dojścia do miasta od strony Finlandii broniła [[23 Armia (ZSRR)|23. Armia]]. Jej obrona opierała się na potężnym Karelskim Rejonie Umocnionym, którego skrzydła dochodziły do [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]] i jeziora [[Ładoga]]. Armia fińska nie podjęła jednak ani jednej próby ataku. Od południa broniły miasta Newska Grupa Operacyjna i trzy armie: [[8 Armia (ZSRR)|8.]], [[42 Armia (ZSRR)|42.]] oraz [[55 Armia (ZSRR)|55.]] Bezpośredniego podejścia do Leningradu broniło 6 rejonów umocnionych – trzy morskie: [[Kronsztad]]zki, Iżorski i [[Ługa|Łużski]] oraz trzy lądowe: [[Karelia|Karelski]], [[Gatczyna|Krasnogwardyjski]] i Słucko-Kołpiński. Dodatkowo w budowie był [[Newa|Newski]] Rejon Umocniony. Obrona przeciwlotnicza [[Leningrad]]u składała się z 91 baterii przeciwlotniczych [[Flota Bałtycka Marynarki Wojennej Rosji|Floty Bałtyckiej]] (ogólna liczba dział 352), nie licząc okrętowych. Ponadto w Leningradzie znajdował się II Korpus Artylerii Przeciwlotniczej. Nieba pilnowały V Korpus Myśliwski oraz siły powietrzne Floty Bałtyckiej. W październiku dodatkowo przerzucono do miasta [[44 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|44.]] i [[191 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|191. Dywizję Strzelecką]] oraz [[6 Brygada Piechoty Morskiej (ZSRR)|6. Brygadę Piechoty Morskiej]] i [[3 Samodzielna Brygada Morska (ZSRR)|3. Samodzielną Brygadę Morską]]. Na zachód od Leningradu znajduje się zalew, w czasie wojny zaminowany przy użyciu min kontaktowych, akwen był w zasięgu ostrzału twierdzy morskiej Kronsztad, brzegowych rejonów umocnionych, fortów i baterii. W [[Kronsztad]]zie i Leningradzie skupiła się cała Flota Bałtycka (2 pancerniki, 2 krążowniki, 13 niszczycieli, 12 [[Korweta|korwet]], 42 [[Okręt podwodny|okręty podwodne]], 62 [[Trałowiec|trałowce]], 38 [[Kuter torpedowy|kutrów torpedowych]], 60 kutrów typu ''MO'', 3 [[Kuter pancerny|kutry pancerne]] oraz [[Stawiacz min|stawiacze min]] i sieci oraz [[Kanonierka|kanonierki]]). Na wschodzie znajduje się jezioro [[Ładoga]] które broniła [[Flotylla Ładoska]] w sile 66 jednostek.