'''Feliks Fonferko''' (Fąferko) pseud. ''Osa'' (ur. [[21 maja]] [[1891]] w [[Słomniki|Słomnikach]], zm. [[22 maja]] [[1965]] w [[Częstochowa|Częstochowie]]) -– działacz [[socjalizm|socjalistyczny]] i [[komunizm|komunistyczny]], [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|radziecki]] wojskowy.
Skończył trzyklasową szkołę podstawową, potem pracował w fabryce włókienniczej w Częstochowie. Od 1906 działacz [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]], członek Komitetu Fabrycznego PPS, kolportował prasę socjalistyczną i zbierał składki na cele partyjne. Od 1909 członek Okręgowego Komitetu Robotniczego (OKR) PPS w Częstochowie, w lutym 1912 aresztowany, więziony w Częstochowie, [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowie]], w Cytadeli Warszawskiej i na [[Pawiak]]u, w 1914 skazany na 2 lata i 8 miesięcy więzienia. W więzieniu w [[Orzeł (miasto)|Orle]] brał udział w głodówce protestacyjnej zorganizowanej przez [[Feliks Dzierżyński|Feliksa Dzierżyńskiego]]. W 1915 zesłany do wsi Kaczuga w guberni irkuckiej, gdzie był do [[rewolucjaRewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej]] 1917. W marcu 1917 wstąpił w [[Irkuck]]u do [[Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy|SDKPiL]] i współorganizował Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich (RDRiŻ). W lipcu 1917 wcielony do 27 Pułku Strzelców Syberyjskich w [[Kańsk]]u, na krótko aresztowany za prowadzenie agitacji przeciw wojnie. Po zwolnieniu wrócił do Irkucka, gdzie w październiku 1917 wstąpił do [[Gwardia Czerwona (Rosja)|Czerwonej Gwardii]], później był w Polskiej Kompanii Międzynarodowego Oddziału Komunistycznego. W grudniu 1917 brał udział w walkach o [[Jakuck]], dostał się do niewoli i został internowany w Aleksandrowsku. Po zwolnieniu walczył w 263 krasnoufimskim Pułku [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] z oddziałami [[AleksanderAleksandr Kołczak|Aleksandra Kołczaka]]. W 1920 zdemobilizowany, w sierpniu 1921 wrócił do kraju, gdzie pracował w fabryce "Warta" i wstąpił do [[Komunistyczna Partia Polski|KPRP]]. 5 IX 1925 aresztowany, w 1926 skazany na 2 lata więzienia; wyrok odbywał w Częstochowie i Piotrkowie. We wrześniu 1927 zwolniony, nadal działał w KPP. Podczas okupacji na robotach w Niemczech, po wojnie wstąpił do [[Polska Partia Robotnicza|PPR]]. Sekretarz Rady Związków Zawodowych (RZZ) w Częstochowie w 1945, potem instruktor Komitetu Miejskiego (KM) PPR. Od 1949 komendant straży przemysłowej w Zakładach Konfekcji Technicznej, instruktor w Ośrodku Masowego Szkolenia i wychowawca w internacie Technikum Kopalnictwa Rud Żelaza. W 1957 otrzymał rentę dla zasłużonych. Był odznaczony [[Order Sztandaru Pracy|Orderem Sztandaru Pracy]] II klasy.
