Taniec wiejski na obrazach Bruegla: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsze płótno - ''Taniec weselny'' przedstawia grupę 125 weselników, przedstawionych na pozór w chaotyczny sposób lecz w rzeczywistości każda z nich, czy to z osobna czy w grupie, ma swoje znaczenie nie do końca dziś wyjaśnione. Na pierwszym planie widoczna jest w całej okazałości postać tancerza. Jako jedyny spogląda na widza a po jego ruchach można wnioskować, iż albo jest to wiejski błazen lub uosobienie niewłaściwych zachowań. Malarz w dość przesadzony sposób przedstawił saczka wieśniaka; była to modne wówczas okrycie męskich genitaliów. Według krytyków jest to przedstawienie płodności i reprodukcji przedstawione w radosny sposób. W środku z odkrytą głową tańczy panna młoda ze starszym mężczyzną, być może ze swoim ojcem. Jego postawa nawiązuje raczej do statecznej figury znanej z [[Taniec dworski|tańców dworskich]]. Wokół tańczących Bruegel umieścił scenki rodzajowe. Po prawej stronie za muzykiem grającym na [[dudy|dudach]], widoczna jest tajemnicza postać przyglądająca się tańczącym. U jego pasa wiszą przybory pisarskie co może wskazywać na jego profesję pisarza i być może sam pochodzi z mieszczańskiego stanu podobnie jak malarz i tak jak on jest krytycznie nastawiony do hulanek. Za nim w głębi widoczny jest zawieszony obrus udekorowany koroną. Pod nim siedziała przy stole panna młoda. Teraz przed nią przy stole zbierają pieniądze, dalej po lewej stronie widać kopiących rowy, przy krawędzi których zasiądą weselnicy do jedzenia.

W drugim obrazie ''Taniec wieśniaków'' mamy do czynienia ze sceną z o wiele mniejsza ilością postaci. W odróżnieniu od ''Tańca weselnego'', gdzie można zauważyć górną perspektywę, tu Bruegel ukazał scenę z tego samego poziomu co postacie na pierwszym planie. Takie ujęcie z początku zasłania epizody rozgrywające się wokół. Na pierwszym planie, po lewej stronie ponownie widoczny jest grajek na [[dudy|dudach]], po prawej natomiast tańczące postacie w monumentalnej wielkości. Środek obrazu pozostaje pusty, ale widz patrząc na parę ma wrażenie ich przemieszczania się w stronę stołu z biesiadnikami. Za nim znów malarz przedstawia krótkie scenki rodzajowe. Jakiś mężczyzna wyciąga kobietę z zagrody namawiając ja do tańca. Nad nimi wisi czerwony sztandar z herbami. Po ich prawej stronie widać błazna a po lewej ponownie stojącego mężczyznę przypatrującego się zabawie. U dołu po lewej stronie widoczne są dwie dziewczynki bawiące się naśladując taniec dorosłych. Fragment ten ukazuje humor całej sceny.