Petre Roman: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m -szablon
BlackBot (dyskusja | edycje)
m WP:ZdB: dodanie kategorii
Linia 34:
W 1992 przeprowadzono ponowne wybory, które wygrał Demokratyczny Front Ocalenia Narodowego, kierowany przez prezydenta Iliescu. Front Ocalenia Narodowego Petre Romana zdobył 43 mandaty<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Statistica Electorală |url=http://www.insse.ro/cms/rw/resource/stat_electorale.pdf?view=true| wydawca = Institutul National de Statistica| miejsce = Bukareszt| strony = 26}}</ref>.
 
Rząd Romana był krytykowany za brak reform oraz zbyt mocne przywiązanie do komunizmu (wielu polityków, w tym prezydent Iliescu, było wcześniej członkami [[Rumuńska Partia Komunistyczna|RPK]]). Z drugiej strony reżim w Rumunii był znacznie bardziej odstraszający potencjalnych opozycjonistów niż komunistyczne rządy w PRL i Czechosłowacji. Z tego względu nie wykształcił się tam ruch społeczny podobny do Solidarności<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Democratic transition in Romania | miejsce = Madryt| data = 9 kwietnia 2002| strony = 9| rozdział = Romania: an excessively long transition| nazwisko r = Paramio |imię r = Ludolfo|język = en}}</ref>. Rząd Romana w przeciwieństwie do rządów w innych państwach postkomunistycznych kierował się nadal ideałami socjalistycznymi przez co nie dążył do reformy gospodarki<ref name="Paramio10">{{cytuj książkę | tytuł = Democratic transition in Romania | miejsce = Madryt| data = 9 kwietnia 2002| strony = 10| rozdział = Romania: an excessively long transition| nazwisko r = Paramio |imię r = Ludolfo|język = en}}</ref>. Pozwoliło to jednak na uniknięcie szoku związanego z szybką transformacją, jaka miała miejsce w Polsce. Część reform była również hamowana nie przez premiera a przez socjalistycznych członków rządu, którzy blokowali liberalne ustawy<ref name="Roman18"/>. Po rozpadzie Frontu Ocalenia Narodowego Roman założył jednak centroprawicową [[Partia Demokratyczno-Liberalna|Partię Demokratyczno-Liberalną]]<ref name="Paramio10"/>.
 
Dużym problemem rządu była również znaczna mniejszość węgierska. [[Węgrzy]] założyli [[Demokratyczny Związek Węgrów w Rumunii]] – partię, która domagała się coraz większych praw dla Węgrów<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Democratic transition in Romania | url = | wydanie = | wydawca = | miejsce = Madryt| data = 9 kwietnia 2002| strony = 11| rozdział = Romania: an excessively long transition| nazwisko r = Paramio |imię r = Ludolfo|język = en| data dostępu = }}</ref>.
Linia 56:
[[Kategoria:Rumuńscy ministrowie spraw zagranicznych]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1946]]
[[Kategoria:Politycy Partii Narodowo-Liberalnej (Rumunia)]]