Gemäldegalerie: Różnice pomiędzy wersjami

Gemäldegalerie ma genezę w XIX wieku. Mieściło się w Muzeum Królewskim położonym przy [[Lustgarten]] przy berlińskiej [[Unter den Linden]]. Rdzeniem zbiorów były kolekcje [[Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor)|Fryderyka Wilhelma I]] zwanym Wielkim Elektorem i [[Fryderyk II Wielki|Fryderyka II Wielkiego]]. Spośród dzieł oprócz nabytków znalazły się obrazy pochodzące z królewskich zbiorów polskich [[Wazowie|Wazów]], [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]] oraz [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]], które w Berlinie znalazły się w wyniku grabieży i konfiskat, szczególnie w dobie [[Rozbiory Polski|rozbiorów Polski]].

Położona w południowo-zachodniej części Kulturforum Galeria Malarstwa mieści się w nowoczesnym gmachu z przestrzenią muzealną liczącą około 7000 metrów kwadratowych. Pełna trasa dla zwiedzających liczy długość niemal dwóch kilometrów i obejmuje 72 sale ekspozycyjne. Ciąg sal poprzedza wielki hol ekspozycyjny przeznaczony do wystaw tymczasowych. Ekspozycję najstarszych obrazów podzielono na trzy galerie dzieł włoskich, niderlandzkich oraz z krajów Rzeszy doby gotyku i renesansu.

Ponadto w Galerii Obrazów znajduje się nowoczesna pracownia komputerowa z galerią zdigitalizowanych obrazów z informacjami w trzech językach; niemieckim, francuskim i angielskim.

Berlińska Galeria Malarstwa jest obok [[Stara Pinakoteka|Starej Pinakoteki]] w [[Monachium]] i [[Wallraf-Richartz-Museum]] w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] największym w Niemczech zbiorem dzieł malarstwa ziem dawnego Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Prestiżową kolekcję średniowiecznego malarstwa tablicowego tworzą dzieła anonimów szkoły kolońskiej XIV-XVI w., m.in.; dyptyk z Madonną i Dzieciątkiem oraz Ukrzyżowaniem, wieloobrazowy ''[[Żywot Chrystusa]]'', ''[[Madonna w ogrodzie zamkniętym]]'', czy ''Pokłon Trzech Króli'' Mistrza Ołtarza Akwizgrańskiego. Ponadto dzieła malarstwa Austrii i Czech w tym ''[[Pietas Domini wśród aniołów]]'' oraz ''[[Ukrzyżowanie Kaufmannów]]'' i ''[[Madonna Kłodzka]]'', ostatnie z dzieł, było ufundowane przez [[Arnošt z Pardubic|Arnošta z Pardubic]], arcybiskupa [[Praga|praskiego]], działającego na dworze [[Karol IV Luksemburski|Karola IV Luksemburskiego]].

Wielki zespół tworzą obrazy malarzy doby Odrodzenia m.in.; siedem dzieł [[Albrecht Dürer|Albrechta Dürera]]; ''[[Madonna i Dzieciątko z czyżykiem]]'' , ''[[Portret Wenecjanki]]'', ''[[Modląca się Maria]]''; kilka dzieł ucznia Albrechta [[Hans Baldung|Hansa Baldunga]], i 22 obrazy [[Lucas Cranach Starszy|Lucasa Cranacha Starszego]], obrazy [[Albrecht Altdorfer|Albrechta Altdorfera]], duży zespół portretów [[Hans Holbein (młodszy)|Hansa Holbeina Młodszego]] z ''[[Portret Georga Giszego|Portretem Georga Giszego]]'' na czele.

Ekspozycja sztuki niderlandzkiej doby nowożytności dzieli się na dwie części, flamandzką i holenderską. W zbiorach malarstwa flamandzkiego dominantę tworzy zespół siedemnastu obrazów [[Peter Paul Rubens|Petera Paula Rubensa]] siedmiu [[Anton van Dyck|Antona van Dycka]], trzech [[Jacob Jordaens|Jacoba Jordaensa]] oraz ośmiu [[David Teniers II|Davida Teniersa Młodszego]]. Tematykę rodzajową tworzą obrazy [[Adriaen Brouwer|Adriaena Brouwera]], [[Pieter Brueghel (młodszy)|Pietera Brueghela Młodszego]], natomiast pejzaż ze [[sztafaż]]em egzemplifikują dzieła [[Jan Brueghel (starszy)|Jana Brueghela Starszego]], ponadto w muzeum znajdują się martwe natury i kwiaty tegoż malarza. Temat martwej natury z kwiatami egzemplifikują obrazy [[Jan Fyt|Jana Fyta]] i [[Jan Davidszoon de Heem|Jana Davidsza de Heema]]. Ponadto obrazy z motywami animalistycznymi, przede wszystkim dzieła [[Frans Snyders|Fransa Snydersa]].

Świadectwo złotego wieku w Holandii którym było XVII stulecie stanowi wielka kolekcja malarstwa tej epoki jedna z największych w Europie zarówno pod względem ilości obrazów jak pod względem szerokości zakresu tematycznego. W berlińskim muzeum można oglądać dzieła niemal wszystkich ważniejszych osobistości XVII-wiecznej Holandii. Głównym akcentem jest szesnaście prac [[Rembrandt van Rijn|Rembrandta]], w tym dzieła o tematyce staro- ''Mojżesz rozbijający tablice'', ''[[Zuzanna i starcy]]'', ''Samson i Delilah'' i nowotestamentowej ''Chrystus i Samarytanka'', ''Przypowieść o bogaczu'', portrety ''Autoportret'', ''Portret Saskii'', ''Portret Hendrickije Stoffels'' wątki rodzajowe ''Rozmowa mennonita Cornelisa Claesza z żoną Aaltje'' mitologiczne ''Gwałt Prosperiny'', a ponadto ''Krajobraz z mostem''. Ponadto wiele dzieł z ''oeuvre'' większości nauczycieli, uczniów Rembrandta oraz artystów związanych z jego kręgiem takich jak [[Pieter Lastman]] oraz [[Ferdinand Bol]], [[Gerard Dou]], [[Govert Flinck]], [[Aert de Gelder]] i [[Philips de Koninck]]. Ze skromnej ilościowo twórczości [[Jan Vermeer|Jana Vermeera]] w tutejszym muzeum znajują się ''[[Kielich wina]]'' oraz ''[[Sznur pereł]]''. Pokrewny wątek i styl prezentują dzieła [[Pieter de Hooch|Pietera de Hooch]]. W zakresie portretu prym wiedzie kolekcja dzieł [[Frans Hals|Fransa Halsa]] m.in. ''Portret śpiewającego chłopca z fletem'', ''Tyman Oosdorp'', ''Portret kobiety'', a ponadto rodzajowy obraz ''Radosna kompania przy stole''. W zakresie tematu rodzajowego prezentowane są w muzeum obrazy [[Adriaen van Ostade|Adriaena van Ostade]], [[Isaac van Ostade|Isacka van Ostade]], [[Gerard ter Borch|Gerarda ter Borch]], [[Jan Steen|Jana Steena]] czy [[Paulus Potter|Paulusa Pottera]]. Z przedstawicieli [[caravaggionizm]]u [[Caravaggioniści utrechccy|utrechtskiego]] m.in. biblijne wątki [[Gerrit van Honthorst|Gerrita van Honthorst]] i [[Hendrick ter Brugghen|Hendricka ter Brugghena]]. Spośród pejzaży wyróżniają się sztafaże [[Jan van Goyen|Jana van Goyena]], italianizmy [[Nicolaes Pieterszoon Berchem|Nicolaesa Pieterszoona Berchema]], wnętrza świątyń [[Emanuel de Witte|Emanuela de Witte]] oraz krajobrazy takich indywidualności jak [[Aelbert Cuyp]] i [[Jacob van Ruisdael]]. Przykładami tematu martwej natury są obrazy [[Willem van Aelst|Willema van Aelsta]], [[Pieter Claesz|Pietera Claesza]], [[Willem Kalf|Willema Kalfa]].

Malarstwo renesansu florenckiego tworzą dzieła pędzla malarzy jak; [[Luca Signorelli]], [[Domenico Ghirlandaio]], [[Piero di Cosimo]], [[Antonello da Messina]], nauczyciela [[Leonardo da Vinci|Leonarda]] [[Andrea del Verrocchio]]. Z weneckiego quatrocenta prace m.in.; [[Carlo Crivelli|Carla Crivelliego]], [[Gentile Bellini]]ego i [[Giovanni Bellini|Giovanniego Belliniego]]. Ponadto obrazy malarzy z innych środowisk artystycznych [[Vincenzo Foppa|Vincenzego Foppy]], [[Ercole Roberti]]ego. Malarstwo Lombardii tworzą przede wszystkim obrazy [[Andrea Mantegna|Andrea Mantegni]] – ''Portret kardynała Cardinal Lodovica Trevisana'', ''Madonna ze śpiącym Dzieciątkiem'' i ''Prezentacja w świątyni''.

Malarstwo doby [[cinquecento (historia sztuki)|cinquecenta]] egzemplifikuje liczny zespół obrazów malarzy weneckich z [[Giorgione]]m, [[Tycjan]]em na czele. Ponadto obrazy; [[Palma il Vecchio|Palmy il Veccio]], [[Lorenzo Lotto|Lorenza Lotto]], [[Paris Bordone|Parisa Bondone]], [[Sebastiano del Piombo|Sebastiana del Piombo]] oraz [[Paolo Veronese|Paola Veronese]] i [[Jacopo Tintoretto|Jacopa Tintoretta]]. Ponadto w muzeum można oglądać dzieła [[Giovanni Battista Moroni|Giovanniego Battisty Moroniego]] i przede wszystkim zespół przedstawień Madonny z Dzieciątkiem pędzla [[Rafael Santi|Rafaela]] – '' Madonna Colonna'', ''Madonna Terranuova'', ''Madonna Diotalevi'', ''Madonna Solva'' oraz ''Madonna z Dzieciątkiem i ze świętymi; Franciszkiem i Hieronimem''.

Kolekcja malarstwa francuskiego charakteryzuje się rozbieżnością w ilości dzieł malarstwa przed i po XVIII w. Spośród starszych dzieł wyróżnieją się miniatury [[Simon Marmion|Simona Marmiona]] oraz lewe skrzydło [[dyptyk z Melun|dyptyku z Melun]] pędzla [[Jean Fouquet|Jean'a Fouqueta]]. Barok reprezentują dzieła [[Nicolas Poussin|Nicolasa Poussina]] oraz dwa obrazy [[Georges de la Tour|Georga de la Tour]] ''Dwóch starców'' i jedna z wersji ''Świętego Sebastiana opatrywanego przez świętą Irenę''. Rokoko i wczesny klasycyzm reprezentują dzieła artystów jak m.in. [[Antoine Watteau]], [[Claude Lorrain]], [[François Boucher]], [[Jean-Baptiste Greuze]], [[Nicolas de Largillière]], [[Eustache Le Sueur]], [[Jean Baptiste Chardin]], [[Antoine Pesne]] i [[Hubert Robert]].

==== Malarstwo krajów Rzeszy Niemieckiej, Austrii oraz Czech ====

[[Kategoria:Muzea i galerie sztuki w Niemczech]]