Paweł Zaremba: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: Nazwiska się odmienia. |
m →Życiorys: drobne redakcyjne |
||
Linia 18:
== Życiorys ==
Syn Piotra i Nadziei-Jadwigi z domu Herwarth, krewnej [[Hans von Herwarth|Hansa von Herwartha]].<ref>Hans von Herwarth, ''Między Hitlerem a Stalinem'', Wyd. Bellona, Warszawa 1992, s. 9, ISBN 83-85249-11-7</ref> Po ucieczce rodziny z Rosji po rewolucji bolszewickiej do Francji tam zdobywał początkowe wykształcenie.
W latach 1937-[[1938]] szkolił się w dywizyjnym kursie podchorążych rezerwy w [[Kalisz]]u. Pod koniec [[Hiszpańska wojna domowa|wojny domowej w Hiszpanii]] Zaremba został wysłany jako obserwator Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Po wybuchu wojny walczył z Niemcami jako podporucznik w [[60 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej]]. W czasie walk o Łęczycę Paweł Zaremba został dwukrotnie ranny. Po wzięciu do niewoli do końca wojny był więziony w [[Oflag VII A Murnau]]. Po wyzwoleniu oflagu w kwietniu [[1945]] roku pracował jako oficer polski przy dowództwie 7 Armii amerykańskiej. Następnie został przeniesiony do [[2 Korpus Polski (PSZ)|2 Korpusu]] we Włoszech, służył tam przez rok jako współpracownik wydziału propagandy. Prowadził wykłady z historii Anglii i Stanów Zjednoczonych oraz pisał do prasy wojskowej.
| |||