Bitwa pod Łodzią (1914): Różnice pomiędzy wersjami

Po zakończeniu [[Bitwa pod Warszawą i Iwangorodem (Dęblinem)|bitwy pod Warszawą i Dęblinem]] we wrześniu–listopadzie 1914, rosyjska [[Stawka Naczelnego Dowódcy|Stawka]] rozpoczęła przygotowanie do operacji w głąb Niemiec, planując jej rozpoczęcie na 14 listopada. Dowództwo niemieckie rozszyfrowało plany operacji przekazywane do wojsk radioszyfrogramami i przerzuciło 9 Armię – dowódca gen. [[August von Mackensen]] – z rejonu [[Kalisz]] – -[[Częstochowa]] na północ w rej.rejon [[Toruń]] – -[[Jarocin]] w celu uderzenia w styk 2 i 5 Armii rosyjskiej, wyjścia na ich tyły i okrążenia. Grupa Operacyjna [[Remus von Woyrsch|Woyrscha]], wzmocniona następnie przez 2 Armię Austro-Węgierską wraz z korpusami Landsturmu -– "Posen"ˌˌPosenˈˈ, "Breslau"ˌˌBreslauˈˈ -– miały utrzymywać front. Północne skrzydło operacji miał ubezpieczać Korpus "Thorn"ˌˌThornˈˈ. Uderzenie planowano przeprowadzić siłami Grupy Uderzeniowej 9 Armii (155 tys. żołnierzy i 960 dział) oraz Grupy Wspomagającej (bez grupy gen. Woyrscha i 2 Armii Austro-węgierskiej) (ok. 124 tys. i 480 dział). 1 , 2 i 5 Armie rosyjskie miały ok. 367 tys. żołnierzy i 1260 dział.

* Korpus "Posen"ˌˌPosenˈˈ (Poznań) żołnierzy, 50 ckm, 95 armat,

* Korpus "Breslau" ˌˌBreslauˈˈ (Wrocław) 22 tys. żołnierzy, 50 ckm, 170 dział,

* Korpus "Thorn"ˌˌThornˈˈ (Toruń) – 21 tys. żołnierzy, 50 ckm, 95 dział.

Zasadnicza bitwa odbyła się w okolicach dzisiejszej [[Cmentarz wojenny w Gadce Starej|Gadki Starej]]. Bitwa zakończyła się zajęciem [[Łódź|Łodzi]] przez Niemców. Wojskami niemieckimi pod Gadką Starą dowodził wówczas doskonały strateg, gen. Reinhard von Scheffer-Boyadel, stąd nazwa oddziałów niemieckich "grupa Scheffera" (w składzie 49 i 50 rezerwowa dywizja piechoty oraz 3 dywizja gwardyjska gen. [[Karl Litzmann|Karla Litzmanna]]). Po zwycięstwie Niemców Litzmanna okrzyknięto ''Lwem spod Brzezin'', gdyż w historiografii niemieckiej bitwa nazwana została bitwą pod [[Brzeziny|Brzezinami]]. Do dziś można oglądać cmentarz wojenny naw Gadce, gdzie zachowało się kilkadziesiąt kamiennych nagrobków i płyty upamiętniające bitwę. Na cmentarnym wzgórzu stoi także pomnik z niemieckim napisem ''Tu spoczywa 2000 dzielnych wojowników''.