Przestrzeń kosmiczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Wpływ próżni na organizmy żywe: "całkowity ubytek tlenu" - no to prawie zupełnie nie po polsku
→‎Wpływ próżni na organizmy żywe: pop. błędu językowego
Linia 7:
 
=== Wpływ próżni na organizmy żywe ===
Przyczyną śmierci [[organizm]]u wystawionego na działanie próżni jest całkowitejcałkowita utratyutrata tlenu z organizmu, a co za tym idzie ustanie akcji serca. Człowiek nie zamarza gwałtownie, nie zagotowuje mu się krew ani nie wybucha.
 
W publikacji [[NASA]] SP-3006<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Parker, Jr | imię = James F. | tytuł = Bioastronautics Data Book: Second Edition. NASA SP-3006 | wydawca = NASA | miejsce = Washington | data = 1973 | nazwisko2 = West | imię2 = Vita R. | data dostępu = 2014-01-02 | url = http://adsabs.harvard.edu/full/1973NASSP3006.....P}}</ref> przyjęto założenie, iż człowiek wystawiony na działanie próżni kosmicznej straci [[przytomność]] w ciągu 9-11 sekund z powodu gwałtownej utraty tlenu z organizmu. Wstrzymywanie oddechu przyniesie jednak bardziej katastrofalne skutki w postaci rozerwania płuc i dostania się pęcherzyków gazu do [[opłucna|opłucnej]]. Na skutek zmiany ciśnienia w jamie brzusznej w pierwszych kilku sekundach możliwe jest nastąpienie zapaści sercowo-naczyniowej, również prowadzącej do utraty przytomności. Gwałtowny ubytek gazów z żołądka może upośledzić ruchy oddechowe. Występuje również gwałtowne pocenie. Woda na powierzchni jamy ustnej i spoconych częściach ciała zagotuje się. Eksperymenty na zwierzętach wykazały, że w ciągu minuty może nastąpić migotanie komór serca, jednak w większości wypadków praca serca ustawała po 90 sekundach. Po zatrzymaniu akcji serca próby reanimacji nie przyniosły rezultatu. Śmierć mózgowa następuje po 2 minutach.<ref>[http://www.sff.net/people/geoffrey.landis/vacuum.html Human Exposure to Vacuum (en)]</ref>