Edmund Rogalski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
grafika |
kat. |
||
Linia 2:
'''Edmund Rogalski''' (ur. [[1891]] w [[Kłecko|Kłecku]], zm. [[1961]]) – polski oficer, dowódca [[Kompania kłecka|kompanii kłeckiej]] podczas [[Powstanie wielkopolskie|powstania wielkopolskiego]], odznaczony [[Order Virtuti Militari|Virtuti Militari]], autor monografii nt. udziału kłecczan w walkach wyzwoleńczych 1918-1919.
Urodził się w Kłecku. Będąc uczniem gimnazjum w [[Gniezno|Gnieźnie]] został wydalony wraz z dwoma kolegami za przynależność do tajnej organizacji, [[ Towarzystwo Tomasza Zana| Towarzystwa Tomasza Zana]]. Wydalonych objęto zakazem uczęszczania do gimnazjów na terenie [[Wielkopolska|Wielkopolski]]. Dalszą naukę kontynuował w Nadrenii, w Oberlahnstein pod Koblencją, następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie w Berlinie na wydziale [[Filozofia|filozoficznym]].
W [[1914]] r. został powołany do wojska pruskiego. Najpierw jako szeregowiec, a od marca [[1915]] r. po kursie oficerskim jako [[podporucznik]] i dowódca kompanii. Ranny w nogę na froncie francuskim (20% inwalidztwa) walczył dalej we Francji, Belgii, Rumunii. W [[1918]] r. po powrocie z frontu organizował w Kłecku powstanie wielkopolskie, będąc komendantem powstańców. Walczył na froncie północnym w bitwach pod [[Łopiszewo|Łopiszewem]], [[Łopienno|Łopiennem]], [[Nakło|Nakłem]], [[Szubin]]em, [[Rynarzewo|Rynarzewem]]. Był jednym z pięciu oficerów w sztabie gnieźnieńskim. W Wojsku Polskim służył do [[1922]] r. w randze kapitana. Od [[1923]] r. był dyrektorem Kasy Chorych w Gnieźnie. W [[1925]] r. został wybrany na burmistrza miasta Jarocina – był nim przez 12 lat, i ponownie od [[1937]] r.
Linia 22:
[[Kategoria:Powstańcy wielkopolscy (1918-1919)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Członkowie Towarzystwa Tomasza Zana]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Kłeckiem]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1891]]
| |||