983
edycje
(drobne redakcyjne) |
(drobne redakcyjne) |
||
Na terenie getta działało (od czerwca 1941 r.) gettowe przedsiębiorstwo tramwajowe [[Elektrische Strassenbahn-Getto]] (ES-G), obsługiwane siłami wyłącznie więźniów getta. Było ono przede wszystkim środkiem transportu towarowego (na przełomie 1941/1942 r. powstała nawet specjalna linia łącząca stację Radegast z centrum getta). Jedyne takie przedsiębiorstwo we wszystkich niemieckich gettach żydowskich. Funkcjonowało w zasadzie do końca istnienia getta, ale po jego likwidacji część taboru zatrzymano i służył jako podstawowy środek transportu przy wywozie jego majątku. Dzięki temu uratowała się niewielka grupa tramwajarzy getta<ref>W getcie warszawskim tramwaje również kursowały, ale były obsługiwane tylko przez Polaków i służyły wyłącznie do przewozów pasażerskich; por. Dariusz Walczak, ''Tramwajem przez getto [warszawskie]''. Warszawa 2013. Przygotowywana jest publikacja na ten temat przez członków [[Klub Miłośników Starych Tramwajów w Łodzi|Klubu Miłośników Starych Tramwajów w Łodzi]], którzy już teraz służą wyczerpującymi informacjami na ten temat [www.kmst.mpk.lodz.pl].</ref>.
Od połowy listopada 1942 r. w ramach Policji Porządkowej (niem. ''Ordnung Dienst''; OD) powstał, na polecenie M. Rumkowskiego, żeński oddział (niem. ''
Członkinie FOD otrzymały zielone mundury składające się z krótkich spodni, krótkich kurtek i okrągłych czapek z żółtym otokiem, a na rękawach miały odznaki Służby Porządkowej. Jako oznakę władzy otrzymały pałki<ref>Sprawozdanie dzienne z poniedziałku, 23 listopada 1942 r.; Kronika Codzienna nr 203.</ref>.
|