Wersja z 13:18, 14 mar 2013 edytuj Addbot (dyskusja \| edycje) 748 218 edycji m Bot: Przenoszę linki interwiki (12) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q539251 ← poprzednia edycja		Wersja z 01:05, 8 lut 2014 edytuj anuluj edycję Hector Augustus (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 11 547 edycji poprawa linków następna edycja →
Linia 7: Pod rządami księcia Mołdawii [[Grigore Ghica\|Grigore Ghicy]] (w latach [[1849]]-[[1856]]), Catargiu był prefektem policji w [[Jassy\|Iaşi]]. W [[1857]] roku został członkiem komisji [[ad hoc]], wyłonionej zgodnie z postanowieniami [[Traktat paryski\|traktatu paryskiego z 1856 roku]], w celu głosowania nad unią Mołdawii i Wołoszczyzny. Jego silnie konserwatywne zapatrywania, zwłaszcza na kwestię [[reforma rolna\|reformy rolnej]], spowodowały, iż konserwatyści wsparli go jako kandydata do objęcia rumuńskiego tronu w [[1859]] roku. W czasie rządów ''~~Domnitora~~[[Domnitor]]a'' [[Aleksander Jan Cuza\|Aleksandra Jana Cuzy]] ([[1859]]-[[1866]]), Catargiu był jednym z liderów opozycji, w tym czasie otrzymywał duże wsparcie od spokrewnionego z nim [[Barbu Catargiu]], znanego dziennikarza i polityka, który został zamordowany w [[Bukareszt\|Bukareszcie]] [[20 czerwca]] [[1862]] roku. Lascăr Catargiu wziął także udział w tzw. ''Monstrualnej Koalicji'', która obaliła Cuzę, a po akcesji ''Domnitora'' [[Karol I (król Rumunii)\|Karola I]] w [[maj]]u [[1866]], został przewodniczącym rady ministrów. Jednak nie potrafił współpracować ze swoimi [[liberalizm\|liberalnymi]] kolegami, [[Ion Brătianu\|Ionem Brătianu]] i [[Constantin Alexandru Rosetti\|C.A. Rosettim]], w wyniku czego zrezygnował z pełnionej funkcji w [[lipiec\|lipcu]]. Po ośmiu innych zmianach ministerialnych, w wyniku kulminacji antydynastycznej agitacji w latach [[1870]]-[[1871]] (sprowokowanej przez liberałów w kontekście [[Wojna francusko-pruska\|wojny francusko-pruskiej]]), Catargiu utworzył stabilny konserwatywny gabinet, który przetrwał do [[1876]] roku. Jego polityka, odrzucająca przemoc i przywracająca popularność monarchii uważana była za niepatriotyczną i reakcyjną przez liberałów.

Lascăr Catargiu: Różnice pomiędzy wersjami