Special Operations Executive: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kierownictwo Operacji Specjalnych''' (SOE) zostało utworzone z inicjatywy [[Winston Churchill|Winstona Churchilla]] [[16 lipca]] lub [[17 lipca]] [[1940]] roku. Centrala '''SOE''' mieściła się w [[Londyn]]ie przy Baker Street nr 64 pod nazwą ''Union Trading Company''. '''Special Operations Executive''' powstało w wyniku fuzji działających od czerwca [[1940]] roku Departamentu -– MI R, Ministerstwa Wojny Sekcji D (sabotaż), cząstki [[Secret Intelligence Service|SIS]]/[[Secret Intelligence Service|MI6]] oraz zespołu ministerstwa spraw zagranicznych ds. propagandy. '''SOE''' miało swoje placówki w głównych miastach [[Europa|Europy]] i [[Afryka|Afryki]], jak m.in. [[Sztokholm]], [[Lizbona]], [[Madryt]], [[Bari]], [[Algier]].

'''SOE''' ściśle współpracowało również z utworzonym w czerwcu [[1942]] roku Biurem Służb Strategicznych (OSS -– [[Office of Strategic Services]]), amerykańską agencją wywiadowczą działającą w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] na terenie okupowanej [[Europa|Europy]] i nie tylko, lecz często z takiej współpracy wynikały nieporozumienia i spory między obiema służbami, tak samo było w przypadku współpracy '''SOE''' z [[Secret Intelligence Service|SIS]] czyli [[Secret Intelligence Service|MI6]].

* '''SO.1''' -– propaganda

* '''SO.2''' -– operacje

* '''SO.3''' -– planowanie

W centrali działała również sekcja [[polska]], kierowana początkowo przez B. Sweeta-Escotta, a następnie płk. H.B. Perkinsa, która współdziałała ze sztabem [[Naczelny Wódz|Naczelnego Wodza]] -– ''Oddział VI''.

Jedną z polskich agentek SOE była [[Krystyna Skarbek]] ps. Christine Granville, działająca m.in. w [[Kair]]ze, a potem w południowej [[Francja|Francji]]. Po przegranej wojnie obronnej Polski zaangażowała się w pomoc w przerzucanie polskich żołnierzy na Zachód przez Węgry gdzie przebywała. Przedostała się pod przybraną tożsamością do Warszawy, skąd udało się jej powrócić. Intensywna działalność w Europie Środkowej nie uszła uwadze służb nazistowskich, stąd musiała ewakuować się na Bliski Wschód, gdzie trwała w "zamrożeniu" -– polscy funkcjonariusze utrudniali jej dalszą służbę posądzając o kontakty z Niemcami podczas w/w ewakuacji. W późniejszym czasie doceniono jej doświadczenie i z wieloma sukcesami służyła wwe Francji.

W ośrodku '''SOE''' w [[Szkocja|Szkocji]] szkolono m.in. dwóch komandosów czeskich -– [[Jozef Gabčík|Josefa Gabcika]] i [[Jan Kubiš|Jana Kubiśa]], którzy po zrzuceniu na spadochronach do okupowanej [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], [[27 maja]] [[1942]] roku dokonali udanego [[zamach na Heydricha|zamachu na Reinharda Heydricha]] -– (Operacja Anthropoid), ówczesnego protektora Czech i Moraw, który zmarł w wyniku zakażenia po odniesionych ranach [[4 czerwca]] [[1942]] roku.

Za ten wyczyn brytyjskiego wywiadu (przeprowadzony prawdopodobnie aby chronić [[Wilhelm Canaris|Wilhelma Canarisa]] przed szefem [[Sicherheitsdienst|SD]]), zapłaciło życiem tysiące Czechów<ref>Bogusław Wołoszański, ''Ten okrutny'' wiek część druga, Rozdział: Tajemnicza śmierć Reinharda Heydricha, str. 159 -– 234</ref>.

* sir Frank Nelson -– [[sierpień]] [[1940]] -– [[maj]] [[1942]]

* sir Charles Hambro -– [[maj]] [[1942]] -– [[wrzesień]] [[1943]]

* gen.mjr. sir Colin Gubbins -– [[wrzesień]] [[1943]] -– [[styczeń]] [[1946]]

* Nigel West -– ''MI6: British Secret Intelligence Service Operations 1909-1945''

* Praca zbiorowa (wprowadzenie Nigel West) -– ''Tajne operacje wywiadu brytyjskiego'' -– 2001

* Normam Polmar, Thomas B. Allen -– ''Księga Szpiegów'', Wydawnictwo Magnum Warszawa 2000