Wielki Architekt Wszechświata: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Nie podano opisu zmian
Linia 7:
W lożach wolnomularskich spotykali się przedstawiciele różnych obrządków chrześcijańskich, zwłaszcza [[protestantyzm|protestanckich]] i [[katolicyzm|katolickich]]. Do lóż wolnomularskich zaczęto też inicjować przedstawicieli innych wyznań (m.in. [[żydzi|żydów]]). Jednocześnie rozwój idei humanistycznych w duchu oświecenia sprawił, że wolnomularstwem zainteresowali się także [[agnostycyzm|agnostycy]] i [[Wolnomyślicielstwo|wolnomyśliciele]]. Aby uniknąć napięć wśród braci, wolnomularze uznali, że nie będą precyzować, jakiego Boga mają na myśli <ref>Wójtowicz, N. Różnorodność masońskich wizji Wielkiego Architekta, w: Sztuka Królewska, r. 1996</ref>. Pozwoliło to na inicjowanie do lóż praktycznie wszystkich poza radykalnymi [[ateizm|ateistami]].
 
1723 rok masoni uważają za graniczną datę, wyznaczającą początek wolnomularstwa nowożytnego. 17 stycznia tego roku [[James Anderson]], protestancki ksiądzpastor i wolnomularz opracował na zlecenie [[Wielka Zjednoczona Loża Londynu|Wielkiej Zjednoczonej Loży]] Londynu dokument znany potem jako [[Konstytucje Andersona]]. Była to kompilacja znanych w tym czasie dokumentów wolnomularzy operatywnych<ref>Strona internetowa Loży Galileusz, http://loza-galileusz.pl/1.wielki.architekt.wszechswiata.php</ref>. Została ona uznana za "dokument założycielski" masonerii. W jego pierwszym wydaniu znalazło się następujące stwierdzenie:
:''Mason powinien, z tytułu swojej przynależności, przestrzegać Prawa moralnego i, jeśli dobrze rozumie zasady Sztuki, nigdy nie będzie bezmyślnym ateistą ani libertynem nie uznającym żadnej religii.'' <ref>Anderson J., The Constitutions of the Free-Masons; containing the History, Charges, Regulations, &c. of that Most Ancient and Right Worshipful Fraternity. For the Use of the Lodges. London. In the year of Masonry 5723, Anno Domini 1723.</ref>
 
Linia 14:
Doprowadziło to do trwającego do dzisiaj rozłamu w łonie masonerii. Wolnomularstwo anglosaskie (wśród którego najważniejszą obediencją jest Wielka Zjednoczona Loża Anglii), zwane także regularnym uznaje, że wiara w nieśmiertelną duszę i istnienie Wielkiego Architekta (symbolizującego Boga wyznawanej religii dla osób wierzących, zaś dla agnostyków - kosmologiczną siłę sprawczą) jest wymagana dla inicjacji masońskiej. W konsekwencji - loże regularne (konserwatywne) nie inicjują ateistów. Wolnomularstwo romańskie (zwane liberalnym lub adogmatycznym) stoi na stanowisku, że wiara (bądź niewiara) jest indywidualnym przeżyciem człowieka i nie może stanowić przeszkody na drodze masońskiego samodoskonalenia. Niektóre loże mogą stawiać przed kandydatami dodatkowe warunki - np. wyznanie chrześcijańskie, ale jest to raczej rzadkie (występuje głównie w krajach skandynawskich).
 
Zdaniem przedstawicieli środowisk masońskich, osoby wierzące mogą wstępować do wolnomularstwa (zarówno regularnego, jak i liberalnego); z punktu widzenia lóż zaangażowanie religijne nie stanowi jakiejkolwiek przeszkody (i nie powoduje konfliktu sumienia)<ref>Wolnomularstwo a religia, http://loza-galileusz.pl/4.wolnomularstwo.a.religia.php</ref>. Jednakże Kościół katolicki przestrzega swych wiernych o niemożności pogodzenia praktykowanej wiary w Chrystusa z przynależnością do stowarzyszeń masońskich <ref>Strategia działania masonerii, http://adonai.pl/zagrozenia/?id=66</ref>.
 
W [[Polska|Polsce]] obediencją regularną jest [[Wielka Loża Narodowa Polski]], a nieregularną [[Wielki Wschód Polski]] i [[Międzynarodowy Mieszany Zakon Wolnomularski "Le Droit Humain" w Polsce|"Le Droit Humain"]].