Dominik Oesterreicher: Różnice pomiędzy wersjami

Dominik Oesterreicher pochodził z [[Morawy|Moraw]], był synem handlarza piwa z Igławy. Pragnąc zostać malarzem, podróżował po Europie (studiował m.in. w [[Wiedeń|Wiedniu]] oraz we [[Włochy|Włoszech]]). W tym okresie poznał [[Hugo Kołłątaj|Hugona Kołłątaja]], reformatora polskiej oświaty, który w [[1777]] zaprosił Oesterreichera do podjęcia pracy na Uniwersytecie Jagiellońskim. Oesterreicher po przybyciu do Polski przez pewien czas przebywał przy dworze [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]], a w [[1782]] osiadł w Krakowie i został profesorem malarstwa na UJ (wówczas zwanym Szkołą Główną Koronną). Podczas piastowania tego stanowiska (został z niego usunięty przez [[Austria|zaborcę austriackiego]]) zaangażował się w reformę szkolnictwa artystycznego. Był również znanym na terenie Krakowa [[ebenista|ebenistą]], stosował w swoich meblach technikę zbliżoną do techniki [[Charles André Boulle|Boulle'a]]. Wykonał m.in. stół do [[Łazienki Królewskie w Warszawie|Pałacu Łazienkowskiego]] dla króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]]<ref>{{Cytuj książkę | autor = Janina Gostwicka | tytuł = Dawne meble polskie | wydawca = Arkady | miejsce = Warszawa | data = 1965 | strony = 45}}</ref>.