Boeing KC-767: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Emptywords (dyskusja | edycje) m WP:SK, lit. |
|||
Linia 3:
|grafika = The KC-767J of 404th Squadron.jpg
|podpis grafiki = KC-767J należący do [[Japońskie Powietrzne Siły Samoobrony|JASDF]]
|państwo = {{Państwo|USA}}
|producent = [[Boeing]]
|konstruktor =
Linia 70:
Boeing rozpoczął prace rozwojowe nad modelem KC-767 z własnej inicjatywy, z myślą o dużym zamówieniu od rodzimych wojsk lotniczych, a które od 1957 używają [[Boeing KC-135 Stratotanker|KC-135 Stratotanker]] od tego samego producenta. W ten sposób Boeing mógł postawić się w roli lidera do dużego zamówienia, podobnie jak pół wieku wcześniej opracowując za własne środki samolot [[Boeing 367-80]], oferowanego wojsku z myślą o [[Tankowanie w powietrzu|tankowaniu w locie]] odrzutowych bombowców dowództwa strategicznego (SAC), [[Boeing B-47 Stratojet]] i [[Boeing B-52 Stratofortress|B-52 Stratofortress]]. Chociaż Boeing przegrał wtedy z propozycją [[Lockheed]]a to atut oblatanej maszyny pozwolił przekonał SAC do zamówienia seryjnej partii 29 KC-135, by ewentualnie do 1965 odebrać 732 KC-135A. Dla zmniejszenia kosztów przedsięwzięcia producent zdecydował się na konwersję istniejącego modelu [[Boeing 767]]-200ER, podobnie jak w przeszłości do roli tankowców przystosowując modele [[Boeing 707]] i [[Boeing 747]]. Zapotrzebowanie rynku zagranicznego Boeing oszacował na 90 maszyn przez pierwszą dekadę XXI wieku<ref name=767_international>{{cytuj stronę| url =http://www.globalsecurity.org/military/systems/aircraft/kc-767-int.htm| tytuł =KC-767 International Sales | data dostępu = 2011-08-10| autor = | opublikowany =globalsecurity.org | praca = | data = | język =en}}</ref>.
W lipcu 2001 Boeing zdobył pierwsze potwierdzone zamówienie od Włochów na 4 maszyny za około 700 mln [[Dolar amerykański|USD]]. W grudniu 2001 [[Japonia]] wybrała KC-767 w konkursie na 4 samoloty, umowę podpisano w 2003 roku
W 2002 [[United States Air Force]] zaproponowały [[leasing]] 100 Boeingów 767 dla zastąpienia 136 posiadanych KC-135E. Zbyt wysokie koszty takiego przedsięwzięcia wraz z pojawieniem się konkurencyjnej oferty od [[Airbus]]a sprawiły, że komisja senacka odrzuciła propozycje USAF i Boeinga, a wymusiła rozpisanie otwartego przetargu, w wyniku którego miało dojść do klasycznego zakupu 179 tankowców<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.globalsecurity.org/military/systems/aircraft/kc-767-lease.htm| tytuł =KC-767 Lease Deal | data dostępu = 2011-08-10| autor = | opublikowany =globalsecurity.org | praca = | data = | język =en}}</ref>. Boeing wyprodukował jeden nieukończony 767 z przeznaczeniem na KC-767 dla USAF, który składowano na Paine Field Everett do jego zezłomowania w sierpniu 2012.<ref>[http://www.airliners.net/photo/Boeing-767-2EZC-(KC-767)/2198221/&sid=24944a8178033cf182d6c95978d5525b Boeing 767-2EZC (KC-767) cn 33840/923] airliners.net</ref> Początkowo w 2008 Departament Obrony wybrał samolot Northrop Grumman KC-30 (czyli A330 MRTT), Boeing skutecznie oprotestował tę decyzję. Ostatecznie wyboru nowego samolotu tankującego USAF dokonano dopiero w 2011 roku, zwycięzcą programu KC-X został Boeing, a zmodyfikowanej wersji KC-767 wojsko nadało oznaczenie [[Boeing KC-46]].
Boeing 767 dla Włoch wykonał pierwszy lot 16 lipca 2003. Samolot przechodził konwersję na tankowiec od 2004 w zakładach w [[Wichita]], [[Kansas]], jego prezentacja miała miejsce w lutym 2005 roku
Boeing 767 z przeznaczeniem dla Japonii wylądował w Wichita w czerwcu 2005, po przebudowie oblatano go 21 grudnia 2006. Trzy KC-767J przebudowała Itochu Corp, maszyny bazowe Boeing przekazał
Dwa włoskie KC-767A z bazy Pratica di Mare koło [[Rzym]]u wykorzystano po raz pierwszy operacyjnie w trakcie libijskiej operacji NATO ''[[Operacja Unified Protector|Unified Protector]]'' w 2011 roku
== Wersje ==
| |||