Tocja alpejska: Różnice pomiędzy wersjami

| systematyka_ref =<ref name=apweb>{{cytuj stronę |url=http://www.mobot.org/MOBOT/research/APweb/ | tytuł=Angiosperm Phylogeny Website | data dostępu=2010-03-24 | autor=Stevens P.F. Stevens | rok=2001– | język=en}}</ref>

; Pozycja systematyczna wgwedług [[Angiosperm Phylogeny Website|APweb]] (aktualizowany system [[system APG III]] z 2009):

; Pozycja w [[system Reveala|systemie Reveala]]: Gromada [[okrytonasienne]] (''Magnoliophyta'' Cronquist), podgromada ''[[Magnoliophytina]]'' Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa ''[[Rosopsida]]'' Batsch, podklasa [[jasnotowe]] (''Lamiidae'' Takht. ex Reveal), nadrząd ''[[Lamianae]]'' Takht., rząd [[jasnotowce]] (''Lamiales'' Bromhead), rodzina [[zarazowate]] (''Orobanchaceae'' Vent.), plemię ''Tozzieae'' (Rchb.) Caruel in Parl.,, rodzaj tocja (''Tozzia'' L.) zawierający jeden tylko gatunek – tocja alpejska (''Tozzia alpina'' L.)<ref>Reveal James L. Reveal ''System of Classification. PBIO 250 Lecture Notes: Plant Taxonomy.'' Department of Plant Biology, University of Maryland, 1999 [http://www.crescentbloom.com/Plants/Genus/T/O/Tozzia.htm Systematyka rodzaju tocja wgwedług Reveala]</ref>

[[Bylina (botanika)|Bylina]], [[hemikryptofit]]. Młoda roślina jest w pierwszych etapach swojego cyklu życiowego pasożytem roślin, później staje się [[półpasożyt]]em. Od innych roślin za pomocą ssawek pobiera wodę i sole mineralne. [[Roślina miododajna]], kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylana jest przez drobne [[muchówki]] z rodziny [[bzygowate|bzygowatych]]. Nasiona kiełkują od razu, bez okresu spoczynkowego. [[Siedlisko (biologia)|Siedlisko]]: źródliska, wilgotne lasy, zwykle w zacienionych miejscach. Występuje najczęściej w [[regiel górny|reglu górnym]], rzadko w [[piętro subalpejskie|piętrze kosówki]]. [[populacja (biologia)|Populacje]] liczą od kilkudziesięciu do ponad 100 osobników. Liczba chromosomów 2n = 20<ref> H. Piękoś-Mirkowa, HM., Zarzyka-Ryszka M., Krause R. Krause, Kucharzyk S., MitkaKucharzyk, J., OciepaMitka, A. M. Ociepa Tocja karpacka. s. 307-309. W: Czerwona Księga Karpat Polskich, Kraków 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.</ref>.