Prawo Lamberta-Beera: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pcirrus (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Pcirrus (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Prawo Lamberta-Beera''' zwane- też prawem(prawo Beera-Lamberta-Bouguera) dotyczyopisuje pochłanianiapochłaniane [[światło|światła]]promienowania elektromagnetycznego przy przechodzeniu przez o. Prawo to głosi, że stopień pochłaniania światła jest proporcjonalny do grubość warstwy w której jest pochłaniane oraz w przypadku [[roztwór|roztworów]] do [[stężenie molowe|stężenia molowego]]częściowo czynnikaabsorbujący powodującegoi torozpraszający pochłanianieośrodek.
 
Prawo to jest spełnione dla wiązki światła: a) [[Światło monochromatyczne|monochromatycznej]], b)[[Światło skolimowane|skolimowanej]].
Prawo to głosi, że stopień atenuacji (uwzględniającej absorbcję oraz rozpraszanie) światła jest proporcjonalny do grubość warstwy i jej własności optycznych , np w przypadku [[roztwór|roztworów]] należy uwzględnić [[stężenie molowe|stężenie molowe]] czynnika powodującego pochłanianie. Ogólnie mówiąc, prawo to jest spełnione dla wiązki światła: a) [[Światło monochromatyczne|monochromatycznej]], b)[[Światło skolimowane|skolimowanej]], chociaż jest często używane także dla sytuacji wąskich przedziałów pasmowych, zwłaszcza jeżeli zależność spektralna attenuacji nie jest silna w tym paśmie. Rejestrowane natężenie <math> I_{0}</math> jest natężeniem również monochromatycznym i skolimowanym. Natężenie promieniowania <math> I_{0}</math> jest odpowiednio mniejszepomniejszone o natężenie promieniowania rozproszonego (inna długość fali), odbitego i pochłoniętego (zaaobsorbowanego).
Jest kilka metod w jaki to prawo może być matematycznie sformułowane:
 
Linia 23:
 
Prawo Lamberta-Beera jest wynikiem połączenia dwóch prostszych praw optyki, [[prawo Lamberta|prawa Lamberta]] i [[prawo Beera|prawa Beera]]. Historycznie jako pierwszy łączne prawo podał [[Pierre Bouguer]] w [[1729]] r. Było ono jednak podane w dość mętnej postaci opisowej i nie zostało dostrzeżone przez innych optyków. [[Johann Heinrich Lambert]] podał w [[1760]] r. prostą zależność między absorbancją i grubością ciała pochłaniającego światło, natomiast [[August Beer]] podał w [[1852]] r. prostą zależność między absorbancją i stężeniem a następnie połączył swoje prawo z prawem Lamberta do obecnie znanej postaci prawa Lamberta-Beera.
 
W ogólniejszym przypadku szerokich pasm (np pochłaniania światła widzalnego przez roztwory) możemy zawsze zdefiniować transmisję T jako
 
:<math> T = {I_{1}\over I_{0}} </math>
a następnie rozłożyć transmisję <math>T </math> na sume eksponensów
 
:<math> T(z)= \sum a_i \exp(-k_i z) </math>
i zredukowąć problem do układu kilku niezależnych równań Lamberta-Beera.
 
 
[[Kategoria:Chemia fizyczna]]