Paulin z Noli: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w Bordeaux lub w dobrach rodzinnych w pobliżu miasta. Pochodził z bogatej, [[senat rzymski|senatorskiej]] rodziny rzymskiej, posiadającej rozległe dobra w [[Galia|Galii]], [[Hiszpania|Hiszpanii]] i [[Italia (kraina historyczna)|Italii]]. Otrzymał staranne wykształcenie. Jego nauczycielem w Bordeaux był poeta [[Auzoniusz]]. Po zdobyciu wykształcenia Paulin rozpoczął obiecującą karierę urzędniczą. W [[378]] wyjechał do [[Rzym]]u. Po otrzymaniu jednej z [[magistratura|magistratur]], będącej stopniem do senatu, staje się w krótkim czasie także i senatorem. Przyjmuje się, iż w połowie 378, czyli po śmierci cesarza [[Walens]]a, Paulin został prawdopodobnie [[konsul rzymski|konsulem]] (''consul suffectus''). W l. [[381]]-[[382]] był [[gubernator]]em [[Kampania (region)|Kampanii]] ze stolicą w [[Neapol]]u. Tam też zetknął się z chrześcijanami i zaczął ich wspierać, budując m.in. [[hospicjum]] dla chorych i drogę dojazdową dla pielgrzymów do sanktuarium św. Feliksa. Zainteresował go również kult [[Feliks z Noli|świętego Feliksa z Noli]]. Kariera polityczna Paulina kończy się jednak wraz ze śmiercią cesarza [[Gracjan (cesarz rzymski)|Gracjana]] w [[383]], kiedy to do władzy doszedł [[Magnus Maksymus]]. Prześladował on zwolenników poprzedniego cesarza, w tym i rodzinę Paulina, której dobra zamierzał zagarnąć. W tej sytuacji Paulin zrezygnował z urzędu gubernatora i powrócił do [[Akwitania|Akwitanii]].

 

 

W [[395]], w towarzystwie żony i kilku domowników udał się do [[Nola|Noli]], gdzie pozostały ostatnie jego dobra rodzinne. Tam też założył wspólnotę monastyczną oraz ufundował nową bazylikę na cześć św. Feliksa. Dużą część swojego klasztoru przeznaczył na potrzeby ubogim, o których mówił: “moi patroni”. Ich modlitwa miała stanowić fundament całej wspólnoty monastycznej, dlatego mieszkali oni na parterze klasztoru. Pomiędzy [[408]] a [[415]] zmarła żona Paulina, Terazja, prowadząca również życie mnisze w Noli.

 

== Twórczość ==

 

== Kult ==