Vladimir Levstik: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EinsBot (dyskusja | edycje)
m zamiana szablonu "źródła" z "dopracować"
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 2:
'''Vladimir Levstik''', właściwie Ciril Levstik (ur. 19. stycznia 1886 w Šmihelu nad Mozirjem, zm. 23. grudnia 1957 w Celju) – słoweński pisarz, poeta i tłumacz.
== Biografia ==
Urodził się w rodzinie nauczyciela, jako pierwsze z trojga dzieci. Na chrzcie otrzymał imię Ciril, imienia Vladimir zaczął używać od roku 1904. W roku 1887 rodzina przeniosła się do Št. Andraž nad Polzelo (dziś Andraž nad Polzelo), gdzie Levstik ukończył szkołę podstawową. Uczęszczał do gimnazjum w [[Celje|Celju]] w latach 1896–99, w [[Maribor|Mariborze]] latach 1899–1901, w Celju w latach 1901–03 i w [[Lublana|Lublanie]]. W roku 1903 jako uczeń siódmej klasy musiał (wg niektórych z powodu biedy, wg innych z powodulub sporu z ojcem) zakończyć edukację. Zarabiał na życie jako pisarz, poeta, dziennikarz i tłumacz. W latach 1906 i 1907 mieszkał w [[Paryż|Paryżu]], gdzie poznawał nowe prądy i tendencje w literaturze. Dzień przed wypowiedzeniem wojny przez [[Włochy|Włochy]] w roku 1915 zastał zatrzymany i osadzony na zamku w Lublanie, skąd został przeniesiony do więzienia Wagna koło [[Lipnica, Austria|Lipnicy]] w Styrii, skąd był przenoszony do: [[Hainburg an der Donau|Hainburga nad Donawą]], Sitzendorf przy Oberhollabrunn i [[Mittergrabern]]. Choć z początku internowanie z początku wydawało się znośne (Levstika pocieszał fakt, że nie został wysłany na front), sytuacja się zmieniła, gdy zabroniono mu wysyłania jego utworów literackich i przekładów. Z [[obóz koncentracyjny|obozu]] wysyłał listy do swojej ukochanej i późniejszej pierwszej żony, Pepiny Dular, [[Fran Govekar|Frana Govekara]] i [[Ivan Cankar|Ivana Cankara]]. Pozostał w więzieniu do kwietnia 1917. Nie pozwolono mu na powrót do Lublany, dlatego do listopada tego roku mieszkał w [[Praga|Pradze]], gdzie napisał powieść Zapiski Tine Gramontove. W kwietniu 1918 przeprowadził się do swojej siostry Very do [[Savinjska dolina|Savinjskiej doliny]] (dziś [[Tabor, Tabor|Tabor]]). Pisał swój najlepszy utwór, Gadje gnezdo, i tłumaczył [[Fiodor Dostojewski|Dostojewskiego]]. Po powrocie do Lublany poważnie zachorował, dlatego wiele lat mieszkał i leczył się w [[Kranj|Kranju]]. W roku 1932 ponownie bywał w Paryżu. Ostatnie lata przeżył w Celju, blisko miejsca urodzenia, gdzie umarł w roku 1957.
 
== Twórczość ==