Lotniskowiec: Różnice pomiędzy wersjami

'''Lotniskowce''' – klasa [[okręt]]ów, której głównym zadaniem jest prowadzenie operacji bojowych za pomocą bazujących na nich [[samolot]]ów i przystosowana do tego celu konstrukcyjnie, przede wszystkim przez posiadanie ([[pokład startowy|pokładupokład startowegostartowy]]). Pierwsze okręty tej klasy powstały pod koniec [[I wojna światowa|pierwszej wojny światowej]], następnie odegrały dużą rolę w walkach [[II wojna światowa|drugiej wojny światowej]], szczególnie na Pacyfiku. Obecnie tylko [[Stany Zjednoczone|USA]] posiadająmają większą flotę lotniskowców, ponadto [[Francja]], [[Rosja]] i [[Brazylia]] mają pojedyncze lotniskowce uderzeniowe, a [[Wielka Brytania]], [[Indie]], [[Hiszpania]], [[Włochy]] i [[Tajlandia]] lekkie lotniskowce dla samolotów [[V/STOL]]. Lotniskowiec porusza się wraz z tzw. grupą uderzeniową, składającą się z [[Fregata rakietowa|fregat]], [[Niszczyciel rakietowy|niszczycieli]], okrętów podwodnych. Grupa taka jest w stanie samodzielnie prowadzić działania wojenne na wielkim obszarze.

Pokład lotniskowca jest ściśle rozplanowany i podzielony, znajduje się na nim od dwóch do czterech [[podnośnik]]ów, używanych do wynoszenia samolotów z [[hangar]]ów znajdujących się pod pokładem. Początkowo lotniskowce miały pokład lotniczy o obrysie zbliżonym ogólnie do prostokątnego, o rozmiarach takich samych lub niewiele większych od rozmiarów kadłuba (na niektórych konstrukcjach był on nawet krótszy, niż kadłub). Z dziobowej części pokładu samoloty startowały, a na rufowej części lądowały, zawsze w osi podłużnej okrętu. Od [[lata 50. XX wieku|lat 50.]] zaczęto znacznie poszerzać pokład lotniczy poza obrys kadłuba i stosować pokład do lądowania odchylony w lewo. Uzasadnione to było względami bezpieczeństwa, gdyż w razie nie wyhamowania lądującego samolotu, pozwalało to na uniknięcie wpadnięcia go na samoloty przygotowujące się do startu; także w razie nieprawidłowego podejścia do lądowania samolot mógł łatwiej ponowić próbę. Na końcu pokładu w rejonie dziobowym zwykle znajdują się [[Katapulta startowa samolotu|katapulty]] używane do przyspieszania startu samolotów, nie wszystkie jednak lotniskowce ją mają, nawet w obecnych czasach. W okresie II wojny światowej lotniskowce japońskie nie posiadałymiały katapult gdyż segmentowa konstrukcja okrętu, przypominająca składanie okrętu z niejako modułów, uniemożliwiała ich zabudowę. W obecnych czasach nie stosuje się katapult na śmigłowcowcach i lekkich lotniskowcach – do startu śmigłowców nie są potrzebne, a samoloty na tych okrętach stacjonujące są zazwyczaj samolotami pionowego startu i lądowania ([[V/STOL]]). Część współczesnych lotniskowców zamiast katapult ma tzw. skocznię (''ski jump'') – podniesiony pokład w części dziobowej, wspomagający start za pomocą własnych silników samolotu.

Uzbrojenie lotniskowców jest zmienne, ma jednak jedną wspólną cechę – składa się na nie tylko i wyłącznie uzbrojenie przeciwlotnicze przeznaczone do obrony własnej w wypadku ataku powietrznego. Poza kilkoma próbami uzbrajania pierwszych okrętów w działa o kalibrze 203 mm (maksymalny [[Kaliber broni|kaliber]] dozwolony dla lotniskowców na [[Konferencja waszyngtońska|Konferencji Waszyngtońskiej]]), wynikających z chęci posiadania większej ilości okrętów artyleryjskich, nie stosowano dział o kalibrze większym niż 152 mm. Zazwyczaj na artylerię przeciwlotniczą składało się 8-16 dział większego kalibru (102–130 mm) stanowiących ciężką obronę i kilkunastu, do nawet 60, działek małego kalibru (20–40 mm). Obecnie budowane okręty posiadająmają kilka wyrzutni rakiet przeciwlotniczych i 2 do 5 zestawów szybkostrzelnych działek używanych do niszczenia pocisków manewrujących w bezpośredniej bliskości okrętu.