Łazarz (Szweć): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
commonscat |
drobne merytoryczne, drobne techniczne |
||
Linia 56:
}}
'''Łazarz''', imię świeckie: Rostysław Szweć (ur. 22 kwietnia 1939 w Komarynie) - biskup [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]].
== Życiorys ==
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił jako [[posłusznik]] do [[skit Św. Ducha w Poczajowie|skitu Św. Ducha]] podległego [[Ławra Poczajowska|Ławrze Poczajowskiej]], następnie przeniósł się do [[monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowicach|monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowicach]]. W 1957 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w [[Mińsk]]u, którą przerwał na okres 1958-1961
5 marca 1972 został wyświęcony na diakona, zaś tydzień później - na kapłana. Służył w [[sobór św. Włodzimierza w Kijowie|soborze św. Włodzimierza w Kijowie]] oraz w żeńskim [[monaster Opieki Matki Bożej w Kijowie|monasterze Opieki Matki Bożej]] w tym samym mieście do 1978, gdy został skierowany do [[eparchia argentyńska i południowoamerykańska|eparchii argentyńskiej i południowoamerykańskiej]]. Otrzymał wówczas godność [[protoprezbiter]]a<ref name="uk"/>.▼
▲Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił jako [[posłusznik]] do [[skit Św. Ducha w Poczajowie|skitu Św. Ducha]] podległego [[Ławra Poczajowska|Ławrze Poczajowskiej]], następnie przeniósł się do [[monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowicach|monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowicach]]. W 1957 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w [[Mińsk]]u, którą przerwał na okres 1958-1961 dla odbycia zasadniczej służby wojskowej. W 1964 ukończył [[seminarium duchowne w Odessie]], zaś cztery lata później - wyższe studia teologiczne w [[Petersburska Akademia Duchowna|Leningradzkiej Akademii Duchownej]].
1 kwietnia 1980 złożył [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby zakonne]], 7 kwietnia tego samego roku otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]]. 18 kwietnia 1980 miała miejsce jego chirotonia na biskupa argentyńskiego i południowoamerykańskiego, w czasie której otrzymał również godność egzarchy Ameryki Środkowej i Południowej<ref name="uk"/>.▼
▲5 marca 1972 został wyświęcony na diakona, zaś tydzień później - na kapłana. Służył w [[sobór św. Włodzimierza w Kijowie|soborze św. Włodzimierza w Kijowie]] oraz w żeńskim [[monaster Opieki Matki Bożej w Kijowie|monasterze Opieki Matki Bożej]] w tym samym mieście do 1978, gdy został skierowany do [[eparchia argentyńska i południowoamerykańska|eparchii argentyńskiej i południowoamerykańskiej]]. Otrzymał wówczas godność [[protoprezbiter]]a.
W 1985 otrzymał godność arcybiskupa i został przeniesiony do [[eparchia iwano-frankowska (Patriarchat Moskiewski)|eparchii iwano-frankowskiej]]. Jednak jeszcze w tym samym roku ponownie skierowano go do eparchii argentyńskiej, gdzie pozostawał przez kolejne cztery lata. W 1989 mianowany biskupem [[eparchia tarnopolska (Patriarchat Moskiewski)|tarnopolskim i krzemienieckim]], w 1991 [[eparchia odeska|odeskim i izmaelskim]], w 1992 - [[eparchia symferopolska i krymska|symferopolskim i krymskim]]<ref name="uk"/>. Na początku lat 90. XX wieku popierał dążenia metropolity kijowskiego [[Filaret (Denysenko)|Filareta]] do [[autokefalia|autokefalizacji]] Kościoła prawosławnego na Ukrainie, co stało się przyczyną jego usunięcia z [[eparchia odeska|eparchii odeskiej]], której duchowieństwo masowo opowiadało się przeciwko tej koncepcji<ref>{{cytuj książkę |autor = Plokhy S., Sysyn F.| tytuł = Religion and Nation in Modern Ukraine| wydawca = Canadian Institute of Ukrainian Studies Press| miejsce = Toronto and Edmonton| rok = 2003| strony = 132| isbn = 1-895571-36-7}}</ref>.▼
▲1 kwietnia 1980 złożył wieczyste śluby zakonne, 7 kwietnia tego samego roku otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]]. 18 kwietnia 1980 miała miejsce jego chirotonia na biskupa argentyńskiego i południowoamerykańskiego, w czasie której otrzymał również godność egzarchy Ameryki Środkowej i Południowej.
▲W 1985 otrzymał godność arcybiskupa i został przeniesiony do [[eparchia iwano-frankowska (Patriarchat Moskiewski)|eparchii iwano-frankowskiej]]. Jednak jeszcze w tym samym roku ponownie skierowano go do eparchii argentyńskiej, gdzie pozostawał przez kolejne cztery lata. W 1989 mianowany biskupem [[eparchia tarnopolska (Patriarchat Moskiewski)|tarnopolskim i krzemienieckim]], w 1991 [[eparchia odeska|odeskim i izmaelskim]], w 1992 - [[eparchia symferopolska i krymska|symferopolskim i krymskim]]. Na początku lat 90. XX wieku popierał dążenia metropolity kijowskiego [[Filaret (Denysenko)|Filareta]] do [[autokefalia|autokefalizacji]] Kościoła prawosławnego na Ukrainie, co stało się przyczyną jego usunięcia z [[eparchia odeska|eparchii odeskiej]], której duchowieństwo masowo opowiadało się przeciwko tej koncepcji<ref>{{cytuj książkę |autor = Plokhy S., Sysyn F.| tytuł = Religion and Nation in Modern Ukraine| wydawca = Canadian Institute of Ukrainian Studies Press| miejsce = Toronto and Edmonton| rok = 2003| strony = 132| isbn = 1-895571-36-7}}</ref>.
Od 2002 nosi tytuł metropolity. W 2012 mianowany stałym członkiem Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego<ref>[http://orthodox.org.ua/article/zhurnali-zas%D1%96dannya-svyashchennogo-sinodu-upts-v%D1%96d-8-travnya-2012-roku Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 8 травня 2012 року]</ref>.
W czasie [[kryzys krymski|kryzysu krymskiego]] wzywał mieszkańców [[Krym]]u do spokoju i zachowania jedności<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/3583074.html Митрополит Симферопольский Лазарь призвал жителей Крыма к миру и единству]</ref>.
{{Przypisy}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Płaton (Udowienko)]]|Info=Biskup argentyński i południowoamerykański 1980 - 1985|Nast=[[Makary (Swystun)]]}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Makary (Swystun)]]|Info=Biskup iwano-frankowski 1985|Nast=[[Makary (Swystun)]]}}
| |||