Michael Redgrave: Różnice pomiędzy wersjami

W roku [[1938]] wystąpił w swojej pierwszej poważnej, a zarazem najbardziej rozpoznawalnej roli — wcielił się w postać młodego [[muzykologia|muzykologa]] Gilberta Redmana w [[filmDramat dramatycznyfilmowy|dramacie]] [[film sensacyjny|sensacyjnym]] [[Alfred Hitchcock|Alfreda Hitchcocka]] ''[[Starsza pani znika]]'' (''The Lady Vanishes''), opartym na [[nowela|noweli]] Ethel Liny White. Dwa lata wcześniej epizodycznie pojawił się także w [[Dreszczowiec|thrillerze szpiegowskim]] Hitchcocka ''Bałkany'' (''The Secret Agent''), jednak jego występ w filmie nie został uwzględniony w czołówce. Po wczesnych rolach, wysoko ceniono jego udziały w filmach: [[film noir|czarno-białym]] ''U progu tajemnicy'' (''[[:en:Dead of Night|Dead of Night]]'', [[1945]]), [[film wojenny|wojennej]] ''Drodze do gwiazd'' (''The Way to the Stars'', 1945) czy w końcu dramatycznym ''Cieniu człowieka'' (''The Browning Version'', [[1951]]), za rolę w którym to odebrał nagrodę dla najlepszego aktora podczas [[Festiwal Filmowy w Cannes|Festiwalu Filmowego w Cannes]]. Za rolę Orina Mannona w filmie ''Żałoba przystoi Elektrze'' (''Mourning Becomes Electra'', [[1947]]) nominowano go w roku [[1948]] do [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]]. W ostatniej roli, w charakterze [[narrator]]a, pojawił się w filmie ''Pieśń o starym żeglarzu'' (''Rime of the Ancient Mariner'', [[1977]]). Za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teatru w 1959 roku otrzymał tytuł szlachecki.