Chrzest w Duchu Świętym: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
niepoprawne edycje, część jakiejś krucjaty
Linia 10:
Według przyjmowanej głównie przez zielonoświątkowców oraz charyzmatyków doktryny, według której mówienie innymi językami ([[glosolalia]]) jest „dowodem” na przeżycie chrztu w Duchu Świętym. Jest ona różnie przyjmowana w innych wyznaniach ewangelikalnych, ale też w samych zborach jednego wyznania często występują odmienne poglądy na ten temat.
 
Teologiczne podstawy doktryny o chrzcie w Duchu Świętym zostały wywiedzione przez [[pentekostalizm|pentekostalnych]] i [[odnowaRuch charyzmatycznaOdnowy w Duchu Świętym|charyzmatycznych]] [[teolog]]ów z interpretacji fragmentów [[Biblia|Pisma Świętego]]:
 
# w [[Stary Testament|Starym Testamencie]] [[Bóg]] zapowiedział ''wylanie swojego Ducha'' – Jl 3,1-2 ([[Piotr Apostoł|św. Piotr]] w Dz 2,16-18 stosuje ten fragment do momentu [[zesłanie Ducha Świętego|zesłania Ducha Świętego]]),
# [[Jan Chrzciciel]] zapowiadał ''chrzest Duchem Świętym i ogniem'' – Mt 3,11 (co interpretowane jest jako [[sakrament]] [[chrzest|chrztu]]),
# [[Jezus Chrystus]] zapowiadał ''chrzest Duchem Świętym'' – Dz 1,5 (co odnosi się do dnia [[pięćdziesiątnicaZesłanie Ducha Świętego|pięćdziesiątnicy]],
# pierwotny Kościół w [[Jerozolima|Jerozolimie]] powstał po [[pięćdziesiątnicaZesłanie Ducha Świętego|zesłaniu Ducha Świętego]] – Dz 2,1-4 (uznawanym za swoistą sumę wszystkich [[sakrament]]ów),
# [[Nowy Testament]] opisuje jeszcze inne przypadki zstępowania Ducha Świętego na ludzi – Dz 8,14-17 (w tradycji teologicznej uznawane za [[sakrament]] [[bierzmowanie|bierzmowania]]; Dz 10,44-46 (tzw. zesłanie Ducha Świętego na [[pogaństwo|pogan]]), Dz 19,1-6 ([[sakrament]] [[chrzest|chrztu]], połączony z [[charyzmatCharyzmaty|charyzmatami]]ami).
 
[[Kategoria:Chrześcijaństwo charyzmatyczne]]